Pragmalingwistyka 1.S3.FP1.KWP.8
Zagadnienia realizowane podczas zajęć:
Co znaczy język w działaniu? Czym dla pragmatyków jest język? Czym dla pragmatyków jest kontekst?
Podstawy teorii aktów mowy
Teoria performatywów. Teoria aktów mowy. Składniki aktu mowy: siła illokucyjna i zamierzone efekty perlokucyjne. Warunki skuteczności aktów mowy. Bezpośrednie i pośrednie akty mowy.
Reguły konwersacyjne P. Grice'a.
Zasada kooperacji. Maksymy: ilości, jakości, odniesienia, sposobu. Teoria implikatur: implikatury konwencjonalne (presupozycja) i niekonwencjonalne (konwersacyjne i niekonwersacyjne. Procedury ujawniania ukrytego sensu wypowiedzi. Korzyści stosowania implikatur.
Zasady uprzejmości G. Leecha: maksymy: taktu, szlachetności, aprobaty, skromności, zgodności i sympatii.
Etykieta (grzeczność) językowa i jej zależność od kontekstu kulturowego
Typy aktów etykiety językowej. Zróżnicowanie pragmatyczno-językowe aktów etykiety. Grzeczność w komunikacji bezpośredniej, pośredniej (medialnej) i publicznej. Tendencje rozwojowe polskiej etykiety językowej.
Akty mowy w dyskursie
Definicja dyskursu. Struktura dyskursu, jednostki dyskursu (sekwencja, krok, wymiana). Rodzaje kroków w rozmowie (inicjujące, reagujące, reaktywujące). Analiza wybranych tekstów.
Kulturowe uwarunkowania aktów mowy.
Kierunek studiów
Nakład pracy studenta
Poziom studiów
Profil kształcenia
Rodzaj przedmiotu
Semestr, w którym realizowany jest przedmiot
Tryb prowadzenia
Wymagania
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA, student:
1. posługuje się podstawowymi pojęciami z zakresu pragmatyki językowej (k_W03);
2. zna teorię aktów mowy (k_W01);
3. zna reguły konwersacyjne Grice'a (k_W01);
4. zna maksymy grzecznościowe Leecha (k_W01);
5. zna polskie modele grzeczności językowej (k_W01).
UMIEJĘTNOŚCI, student:
6. wykorzystuje nabytą wiedzę w analizowaniu wybranych zagadnień dotyczących pragmatyki językowej (k_U01);
7. komunikuje się z użyciem terminologii z pragmatyki językowej (k_U04);
8. rozwija umiejętności integrowania zdobytej wiedzy i stosowania jej w praktyce (k_U01);
9. bierze udział w dyskusji – przedstawia i ocenia różne opinie i stanowiska dotyczące pragmatyki językowej (k_U05);
10. samodzielnie poszerza wiedzę z zakresu pragmatyki językowej (k_U08);
11. pracuje indywidualnie oraz w zespole (k_U07).
KOMPETENCJE SPOŁECZNE, student:
12. uświadamia sobie wpływ stosownych językowych zachowań na charakter kontaktu interpersonalnego (k_K02);
13. dostrzega rolę właściwego zachowania językowego w budowaniu własnego wizerunku (k_K02).
Kryteria oceniania
dyskusja, ćwiczenia analityczne
aktywność na zajęciach (20%);
znajomość literatury przedmiotu (prezentacja/kolokwium) (40 %);
analityczne prace cząstkowe (40%).
Literatura
J. Austin, How to Do Things with Words, Oxford 1962, przekład polski w: Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne, przeł. B. Chwedeńczuk, Warszawa 1993 (wybrane fragmenty).
J. Grębowiec, Mówić i działać. Wykłady z pragmatyki języka, Wrocław 2013.
H. P. Grice, Logika i konwersacja, „Przegląd Humanistyczny” 1977, nr 6.
R. Kalisz,, Pragmatyka językowa, Gdańsk 1993.
M. Marcjanik, Etykieta językowa, w: Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: