Ludologia 1 1.S3.GS.PP.1
Pierwszym celem przedmiotu jest przedstawienie czym jest gra w kulturze, w ujęciu historycznym i współcześnie oraz jaki wpływ na rozwój społeczny i cywilizacyjny mają zmiany w sposobie postrzegania gier. Ważne jest tu szczególnie zapoznanie studentów z pojęciem zabawy i jej kulturotwórczym aspektem. Gdy ten zostanie osiągnięty, kolejnym celem jest przygotowanie studentów do pracy w grupach i tworzenia projektów – studenci przygotowują swoją pierwszą grę, dokonują jej testów i ewaluacji, zapoznając się z metodami i koncepcjami wykształconymi w branży gier.
Zakres tematów:
Tematyka kursu oscyluje wokół zagadnienia zabawy, jako kategorii w kulturze oraz koncepcji praktycznej, służącej do kwantyfikowania tekstów gier i pomocnej w ich projektowaniu.
Kierunek studiów
Literatura uzupełniająca
Nakład pracy studenta
Poziom studiów
Profil kształcenia
Rodzaj przedmiotu
Semestr, w którym realizowany jest przedmiot
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: absolwent zna i rozumie
1. w stopniu zaawansowanym tematykę kulturotwórczej roli gier, w przeszłości i współcześnie (K_W02)
Umiejętności: absolwent potrafi
2. dostrzec korelację pomiędzy poznanymi kategoriami a funkcjonującymi na rynku tekstami gier i ich elementami (K_U09)
3. zaprojektować lub uczestniczyć w projektowaniu prostej gry planszowej, wykorzystując poznane koncepcje dot. kategorii zabawy (K_U11)
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do
4. świadomego doboru i przekazywania treści społecznie doniosłych w grach jako nowym medium; (K_K01)
Kryteria oceniania
Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne / metoda projektu / dyskusja / praca grupowa
Metody i kryteria oceniania:
A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się)
Kolokwium (efekty 1,2, 4);
Projekt (efekt 3).
B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny
Ustalenie oceny końcowej na podstawie ocen z kolokwium (50%) i projektu (50%).
Literatura
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć
A1. wykorzystywana podczas zajęć
J. Huizinga, Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, tłum. M. Kurecka, W. Wirpsza, Warszawa 1985;
R. Koster, A Theory of Fun, Sebastopol 2014
A2. studiowana samodzielnie przez studenta
K. Gonciarz, Wybuchające Beczki, Kraków 2011.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: