Warsztaty przekładowe 1.S3.JBZ.49
Treści programowe
1. Obiekt przekładoznawstwa. Definicje przekładu. Pośrednictwo językowe a przekład. Typologia przekładu.
2. Rodzaje tłumaczeń pisemnych i ustnych
3. Proces tłumaczenia
4. Ekwiwalencja przekładowa. Źródła i ewolucja terminu "ekwiwalencja" w przekładoznawstwie. Podstawa i typologia ekwiwalencji.
5. Problemy w pracy tłumacza (problemy językowe, problemy z tekstem źródłowym, "nieprzetłumaczalność", "fałszywi przyjaciele tłumacza", nazwy realiów, tłumaczenie nazw własnych)
6. Technologie wspomagające tłumaczenia
7. Ćwiczenia w tłumaczeniu - poziom A1-A2, B1-B2, C1-C2
8. Krytyka i ocena przekładu. Wybrane koncepcje krytyki przekładu. O błędach w tłumaczeniu.
Kierunek studiów
Literatura uzupełniająca
Nakład pracy studenta
Poziom studiów
Profil kształcenia
Rodzaj przedmiotu
języki obce
translatoria
Semestr, w którym realizowany jest przedmiot
Tryb prowadzenia
Wymagania
Założenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
– podstawy aparatu pojęciowo-terminologicznego przekładoznawstwa stosowanego (k-W-1);
– wiedza o istocie mechanizmu procesu tłumaczenia, znajomość obiektu przekładu, jego podmiotów i warunków skuteczności przekładu (k-W-4).
Umiejętności:
– posługiwanie się właściwą terminologią przy ocenie rodzajów tekstów (k-U-1, k-U-2);
– dzielenie tekstu wyjściowego na jednostki języka (k-U-3);
– ocena stopnia przekładalności ogniw tekstu (k-U-3);
– określenie dróg poszukiwań ekwiwalentu przekładowego (k-U-3);
– efektywne posługiwanie się słownikami jednojęzycznymi i przekładowymi (k-U-3).
Kompetencje społeczne (postawy):
Zajęcia powinny wykształcić postawę szacunku dla pracy tłumacza w jego różnych rolach i funkcjach, a także postawę otwartości dla pierwiastków inności zawartych w dziełach tłumaczonych oraz dla dialogu międzykulturowego (k-K-1, k-K-3).
Kryteria oceniania
Praca zaliczeniowa: 60%
Aktywność na zajęciach: 20%
Frekwencja: 20%
Literatura
1. Bartwicka H., 2006, Ze studiów konfrontatywno-przekładowych nad językiem polskim i rosyjskim, Warszawa.
2. Bogusławski A., Karolak S., 1970, Gramatyka rosyjska w ujęciu funkcjonalnym, Warszawa.
3. Borysowski D., 2020, Teksty zespolone a problemy leksykografii przekładowej, Opole.
4. Dzierżanowska H., 1990, Przekład tekstów nieliterackich na przykładzie języka angielskiego, Warszawa.
5. Kielar B.Z., 2003, Zarys translatoryki, Warszawa.
6. Lewicki R., 1993, Konotacja obcości w przekładzie, Lublin.
7. Lewicki R., 2000, Obcość w odbiorze przekładu, Lublin.
8. Lewicki R., 2017, Zagadnienia lingwistyki przekładu, Lublin.
9. Lukszyn J., red., 1998, Tezaurus terminologii translatorycznej, Warszawa.
10. Lipiński K., 2000, Vademecum tłumacza, Kraków.
11. Mała encyklopedia przekładoznawstwa, red. U. Dąmbska-Prokop, Częstochowa 2000.
12. Mędelska J., Wawrzyńczyk J., 1992, Między oryginałem i przekładem. Rzecz o słownikach dwujęzycznych, Kielce.
13. Pieńkos J., 2003, Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Zakamycze.
14. Wojtasiewicz O., 1992, Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: