Metodyka i dydaktyka pracy z dzieckiem dysfunkcyjnym 2 1.S3.LJPO.58
Studenci zapoznają się z zagadnieniami związanymi z historią oddziaływań terapeutycznych, trudnościami w definiowaniu normy, podejmą dyskusję na temat „braku normy” oraz konotacji z tym związanych. Zapoznają się z etapami postępowania diagnostycznego wśród dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych, przeprowadzą diagnozę oraz zanalizują jej wyniki. Zapoznają się z kwestią ankyloglosji, będą mieli okazję przeprowadzić diagnozą wędzidełek jamy ustnej, poznają metody ich korekty, opiekę przed i po zabiegu. Poznają podstawy wykorzystywania pracy manualnej w terapii logopedycznej, przećwiczą poszczególne jej elementy na sobie. Będą mieli możliwość pracy z opinią wystawioną przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną, poznają metody terapeutyczne i zasady planowania terapii. Będą mieli możliwość zapoznania się z różnorodnymi źródłami pomocy terapeutycznych, począwszy od pozycji wydawniczych a na źródłach internetowych skończywszy. Nauczą się budowania własnego warsztatu terapeutycznego oraz zbudują jego zalążek do wykorzystania „na start”. W ramachh zajęć przygotują również konspekt zajęć terapautycznych, który potem będą mieli możliwość zrealizować z grupą przedszkolną.
1. Zarys historii terapii.
2. Norma i jej brak.
4. Opinia psychologiczno-pegagogiczna – studium przypadku.
5. Tworzenie planu terapii.
6. Budowanie warsztatu terapeutycznego.
7. Metody terapeutyczne – przegląd.
8. Plan terapii w praktyce – realizacja i ewaluacja.
9. Diagnoza i terapia logopedyczna w teorii i praktyce.
10. Praca terapeutyczna w dyslalii.
11. Ankyloglosja – diagnoza i terapia.
12. Praca manualna w gabinecie logopedycznym.
13. Przygotowanie i przeprowadzenie zajęć logopedycznych z grupą przedszkolną.
Literatura uzupełniająca
Nakład pracy studenta
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: student zna i rozumie
1. Ogólny rys historyczny związany z oddziaływaniami terapeutycznymi, dostrzega trudności związane z określaniem szeroko pojętej normy (k_W02);
2. Zasady diagnostyki logopedycznej, rodzaje zaburzeń wymowy, metodykę postępowania logopedycznego i zasady konstruowania programów terapii logopedycznej (L_W04);
3. Zasady organizacji pomocy logopedycznej oraz rolę warsztatu pracy logopedy (L_W03).
Umiejętności: student potrafi
4. Realizować zdania zawodowe wynikające z roli logopedy (k_U05);
5. Analizować i stosować diagnostykę logopedyczną, określać zaburzenia wymowy, przeprowadzać diagnozę i konstruować programy terapii logopedycznej (L_U04);
6. Opracować i przeprowadzić zajęcia logopedyczne z grupą przedszkolną (L_U08).
Kompetencje społeczne: student jest gotów do
7. Współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy (L_K06).
Kryteria oceniania
Metody dydaktyczne: Ćwiczenia praktyczne, praca indywidualna, praca w grupach, metoda słowna, metoda oglądowa
Metody i kryteria oceniania:
A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się)
Praca zaliczeniowa – przygotowanie oraz przeprowadzenie grupowych zajęć logopedycznych (efekty 4, 5, 6);
Zadania cząstkowe – aktywność na zajęciach (efekty 1, 2, 3, 7).
B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny
Ustalenie oceny końcowej na podstawie ocen cząstkowych (40%) i pracy zaliczeniowej (60%).
Literatura
Brzezińska A. (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Gdańsk: GWP.
Cieszyńska J. (2012). Metody wywoływania głosek. Kraków: Wydawnictwo Metody Krakowskiej.
Franczyk A., Krajewska K. (2006). Program psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolym z deficytami i zaburzeniami rozwoju. Kraków: Impuls.
Franczyk A., Krajewska K. (2015). Zabawy i ćwiczenia na cały rok. Kraków: Impuls.
Gałkowski T., Jastrzębowska G. (2017). Logopedia – pytania i odpowiedzi. Tom 2. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Kaja B. (1995). Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane WSI.
Wianecka E. (2012). Manualne Torowanie Głosek. Kraków: Arson.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: