Biofizyka 11.LEK.D6.1.03

Efekty kierunkowe kształcenia
Wiedza:
B.W5. zna prawa fizyczne opisujące przepływ cieczy oraz czynniki wpływające na opór naczyniowy przepływu krwi;
B.W6. zna naturalne i sztuczne źródła promieniowania jonizującego oraz jego oddziaływanie z materią;
B.W8. zna fizyczne podstawy nieinwazyjnych metod obrazowania;
B.W9. zna fizyczne podstawy wybranych technik terapeutycznych, w tym ultradźwięków i naświetlań;

Umiejętności:
B.U1. wykorzystuje znajomość praw fizyki do wyjaśnienia wpływu czynników zewnętrznych, takich jak temperatura, przyspieszenie, ciśnienie, pole elektromagnetyczne oraz promieniowanie jonizujące, na organizm i jego elementy;
B.U2. ocenia szkodliwość dawki promieniowania jonizującego i stosuje się do zasad ochrony radiologicznej;
B.U10. obsługuje proste przyrządy pomiarowe oraz ocenia dokładność wykonywanych pomiarów;

Kompetencje społeczne:
K.K4. posiada świadomość własnych ograniczeń i umiejętności stałego dokształcania się;
K.K8. przestrzega praw autorskich i praw podmiotu badań naukowych;

Efekty przedmiotowe

EK – 1 potrafi sformułować podstawowe prawa fizyki dotyczące funkcjonowanie organizmu człowieka w zakresie: dynamiki płynów, biomechaniki, procesów elektrycznych i termodynamicznych.
EK – 2 umie przedstawić i wyjaśnić wpływ czynników zewnętrznych na organizm człowieka, takich jak: temperatura, przyspieszenie, ciśnienie, pole elektromagnetyczne, promieniowanie
jonizujące.
EK – 3 obsługuje przyrządy pomiarowe i ocenia niepewności pomiarowe, ocenia uŻyteczność (wiarygodność) zebranych danych pomiarowych.
EK – 4 zna prawa fizyczne opisujące: dynamikę płynów, biomechanikę człowieka, procesy elektryczne termodynamiczne zachodzące w organizmie.
EK - 5 ma wiedzę w zakresie oddziaływania pól fizycznych na organizm człowieka, w szczególności: promieniowania jonizującego, promieniowania elektromagnetycznego (w szerokim
spektrum), pól akustycznych (w szerokim spektrum).

Metody weryfikacji efektów kształcenia i kryteria oceny:
Na początku każdego seminarium oraz ćwiczenia laboratoryjnego zostanie przeprowadzony sprawdzian wejściowy z podanych wcześniej zagadnień, których znajomość jest niezbędna dla efektywnego kształcenia.
Sprawdzian wejściowy nie podlega poprawie.
Prezentacja multimedialna przygotowana przez studentów (5 studentów przygotowuje jedną prezentację) w programie MS Office PowerPoint powinna zostać dostarczona asystentowi prowadzącemu seminaria minimum 7 dni przed terminem seminarium, na którym będzie omawiana. Prezentacja uzyskuje ocenę zal/nzal. Dwie najlepsze pod względem merytorycznym prezentacje omawiane są podczas seminarium.
Każdy cykl tematyczny zajęć kończy się kolokwium zaliczeniowym w formie pisemnej (test wielokrotnego wyboru, test dopasowania odpowiedzi „luki”, test prawda/fałsz, pytania otwarte).
W semestrze zostanie przeprowadzonych 6 kolokwiów. Kolokwium sprawdza efekty kształcenia z wykładów, seminariów oraz części teoretycznej ćwiczeń laboratoryjnych.
Do kolokwium w I terminie przystępują studenci, którzy uzyskali średnią arytmetyczną ze sprawdzianów wejściowych min. 60%, objętych kolokwium. Ocena z kolokwium podlega poprawie.

Sposoby i kryteria weryfikacji i oceny uzyskania przez studentów założonych efektów kształcenia:
EK – 1 – egzamin pisemny w formie testu EK – 2 – kolokwium
EK – 3 – prezentacja
EK –4 – zaliczenia ćwiczeń na podstawie sprawozdań (karty ćwiczeń i zaliczenie teorii_ średnia z ocen cząstkowych)
EK – 5– egzamin pisemny w formie testu

Zasady dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu:
Egzamin końcowy:
Do zaliczenia końcowego (egzamin) w terminie I przystępują studenci, którzy uzyskali średnią arytmetyczną ze wszystkich kolokwiów min. 60% oraz uzyskali zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych na podstawie raportu zawartego w dzienniku laboratoryjnym.
Studenci, którzy nie spełniają tego kryterium przystępują do egzaminu w II terminie po uzyskaniu zaliczenia kolokwiów, z których uzyskali poniżej 60% i/lub ćwiczeń laboratoryjnych, z których raport nie został uprzednio zaakceptowany.

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu:
Egzamin końcowy
Egzamin końcowy przeprowadzany jest w formie testu jednokrotnego wyboru. Obejmuje 90 pytań punktowanych 0-1 pkt.
Studenci, którzy uzyskali średnią arytmetyczną ze wszystkich kolokwiów w semestrze min. 75% mogą przystąpić do egzaminu końcowego w formie ustnej w terminie przedsesyjnym.
Efekty pracy całorocznej premiuje się w następujący sposób:
średnia arytmetyczna ze wszystkich kolokwiów w semestrze min. 90%
+10% punktów, min. 75% +5% punktów dodawanych do wyniku egzaminu końcowego.
Kryteria oceny egzaminu końcowego:
- niedostateczny – ndst (2) – do 59% pkt;
- dostateczny – dst (3) – 60 do 65% pkt;
- dostateczny plus – dst+ (3,5) – 66 do 74% pkt;
- dobry – db (4) – 75% do 80% pkt;
- dobry plus – db+ (4,5) – 81 do 85% pkt;
- bardzo dobry – bdb (5) – 86% - 90% pkt.

Literatura podstawowa:
1. Biofizyka, Feliks Jaroszyk, PZWL, Warszawa 2008, wyd.2
2. Podstawy biofizyki lekarskiej, A. Pilawski, PZWL, Warszawa, 1985 i pózniejsze

Literatura uzupełniająca:
1. Pola magnetyczne i światło w medycynie i fizjoterapii, A.Sieroń, G.Cieślar, Alfa Medica Press, Bielsko – Biała 2013r., wyd.1
2. Zarys medycyny hiperbarycznej, A.Sieroń, G.Cieślar, Alfa Medica Press, Bielsko – Biała 2007r., wyd.2

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 11.LEK.D6.1.03 w USOSweb