Biochemia z elementami chemii 11.LEK.D6.3.22
Wykłady:
W1. Lipidy – metabolizm lipoprotein osocza
W2. Metabolizm azotu
W3. Biochemia narządowa – odrębności metaboliczne wątroby, mięśni, kości, nerki
Seminaria:
S1. Sterydy – biosynteza cholesterolu i jego pochodnych (hormony sterydowe, kwasy żółciowe, prowitamina D3)
S2. Katabolizm szkieletu węglowego aminokwasów. Metabolizm nukleotydów purynowych i pirymidynowych
S3. Układ krzepnięcia i fibrynolizy
Tematyczne zajęcia warsztatowe połączone z opracowywaniem prezentacji przez studentów: Biochemia żywienia
Ćwiczenia laboratoryjne:
C1. Kwasy tłuszczowe – właściwości fizykochemiczne i biologiczne, oznaczanie stężenia cholesterolu i triglicerydów, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Kwasy tłuszczowe – właściwości fizykochemiczne i biologiczne
Część praktyczna: Oznaczanie stężenia cholesterolu i triglicerydów – praktyczne wykonanie
C2. Dyslipoproteinemie pierwotne. Elektroforeza lipoprotein osocza, test zimnej flotacji, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Dyslipoproteinemie pierwotne
Część praktyczna: Elektroforeza lipoprotein osocza, test zimnej flotacji – demonstracja techniki
Przygotowanie żelu do elektroforezy, nakładanie próbek – praktyczne wykonanie
C3. Ketogeneza – wykrywanie ciał ketonowych w moczu, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Ciała ketonowe – synteza i utylizacja, znaczenie patogenne
Część praktyczna: Wykrywanie ciał ketonowych w moczu – praktyczne wykonanie
C4. Azot pozabiałkowy – znaczenie diagnostyczne, oznaczanie stężenia mocznika, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Azot pozabiałkowy – znaczenie diagnostyczne
Część praktyczna: Oznaczanie stężenia mocznika – praktyczne wykonanie
C5. Kreatynina, kwas moczowy – znaczenie w fizjologii i patologii, oznaczanie stężenia w surowicy, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Kreatynina, kwas moczowy – znaczenie w fizjologii i patologii
Część praktyczna: Oznaczenie stężenia kreatyniny i kwasu moczowego – praktyczne wykonanie
C6. Hemoglobina – zaburzenia biosyntezy i metabolizmu, oznaczanie stężenia hemoglobin we krwi, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Hemoglobina – zaburzenia biosyntezy i metabolizmu
Część praktyczna: Oznaczanie stężenia hemoglobiny we krwi – praktyczne wykonanie
C7. Barwniki żółciowe (patogeneza i podział żółtaczek), oznaczanie stężenia bilirubiny w surowicy krwi, metody wykrywania porfiryn w moczu, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Barwniki żółciowe (patogeneza i podział żółtaczek), metody wykrywania porfiryn w moczu
Część praktyczna: Oznaczanie stężenia bilirubiny w surowicy krwi – praktyczne wykonanie
C8. Trawienie i wchłanianie w przewodzie pokarmowym – metody badania śliny i soku żołądkowego, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Trawienie i wchłanianie węglowodanów i tłuszczów w przewodzie pokarmowym
Część praktyczna: Metody badania śliny i soku żołądkowego – praktyczne wykonanie
C9. Trawienie i wchłanianie w przewodzie pokarmowym, nietolerancja glutenu – metody badania żółci, soku trzustkowego i soku jelitowego, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Trawienie białek i wchłanianie aminokwasów w przewodzie pokarmowym, nietolerancja glutenu
Część praktyczna: Metody badania żółci, soku trzustkowego i soku jelitowego – praktyczne wykonanie
C10. Mocz fizjologiczny – badanie parametrów fizykochemicznych, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Mocz fizjologiczny, zasada wykonania dobowej zbiórki moczu
Część praktyczna: Badanie parametrów fizykochemicznych – gęstość względna, pH
C11. Mocz patologiczny – badanie składników techniką półilościową (testy paskowe), w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Mocz patologiczny – podstawowe składniki, przyczyny
Część praktyczna: Badanie składników techniką półilościową (testy paskowe) – praktyczne wykonanie
C12. Układ krzepnięcia i fibrynolizy – testy diagnostyczne, oznaczanie stężenia fibrynogenu, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Układ krzepnięcia i fibrynolizy – testy diagnostyczne
Część praktyczna: Oznaczanie stężenia fibrynogenu – praktyczne wykonanie
C13. Układ krzepnięcia i fibrynolizy (płytki krwi), uzyskiwanie osocza bogatopłytkowego do badań, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Układ krzepnięcia i fibrynolizy – biochemia płytek krwi
Część praktyczna: Uzyskiwanie osocza bogatopłytkowego do badań – praktyczne wykonanie
C14. Markery metabolizmu kostnego – znaczenie w medycynie, oznaczanie aktywności fosfatazy zasadowej pochodzenia kostnego, test cieplny, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Markery metabolizmu kostnego – znaczenie w medycynie
Część praktyczna: Oznaczanie aktywności fosfatazy zasadowej pochodzenia kostnego, test cieplny – praktyczne wykonanie
C15. Markery laboratoryjne zapalenia – oznaczanie stężenia białka C-reaktywnego, w tym:
Prelekcja z prezentacją multimedialną: Markery laboratoryjne zapalenia
Część praktyczna: Oznaczanie stężenia białka C-reaktywnego – praktyczne wykonanie
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/24-Z: | W cyklu 2024/25-Z: | W cyklu 2022/23-Z: |
Efekty kształcenia
EK-1. zna budowę związków organicznych i nieorganicznych kluczowych z punktu widzenia funkcjonowania organizmu
EK-2. umie prawidłowo wykonać podstawowe obliczenia chemiczne
EK-3. potrafi poprawnie i bezpiecznie posługiwać się podstawowymi technikami laboratoryjnymi
EK-4. rozumie znaczenie mechanizmów regulujących metabolizm
EK-5. ma wiedzę w zakresie katabolizmu i anabolizmu organizmu człowieka oraz odrębności narządowych
Kryteria oceniania
Na początku każdego seminarium oraz ćwiczenia laboratoryjnego zostanie przeprowadzony sprawdzian wejściowy z podanych wcześniej zagadnień, których znajomość jest niezbędna dla efektywnego kształcenia.
Sprawdzian wejściowy nie podlega poprawie.
Studenci wykazujący się rażącym nieprzygotowaniem do ćwiczenia laboratoryjnego (poniżej 30% punktów na sprawdzianie wstępnym) nie uczestniczą w części praktycznej. Ćwiczenie powinno być odrobione w ostatnim tygodniu semestru.
Prezentacja multimedialna przygotowana przez studentów (4 studentów przygotowuje jedną prezentację) w programie MS Office PowerPoint powinna zostać dostarczona asystentowi prowadzącemu seminaria minimum 7 dni przed terminem seminarium, na którym będzie omawiana. Prezentacja uzyskuje ocenę zal/nzal. Dwie najlepsze pod względem merytorycznym prezentacje omawiane są podczas seminarium.
Każdy cykl tematyczny zajęć kończy się kolokwium zaliczeniowym w formie pisemnej (test wielokrotnego wyboru, test dopasowania odpowiedzi „luki”, test prawda/fałsz, pytania otwarte).
W semestrze III zostaną przeprowadzone 3 kolokwia. Kolokwium sprawdza efekty kształcenia z wykładów, seminariów oraz części teoretycznej ćwiczeń laboratoryjnych.
Do kolokwium w I terminie przystępują studenci, którzy uzyskali średnią arytmetyczną ze sprawdzianów wejściowych min. 60%, objętych kolokwium. Ocena z kolokwium podlega poprawie.
Zaliczenie semestru III uzyskuje się, gdy wszystkie kolokwia zostają zaliczone z wynikiem min. 60% oraz zostały zaliczone wszystkie ćwiczenia laboratoryjne na podstawie raportu zawartego w dzienniku laboratoryjnym.
Cykl kształcenia w semestrze II i III zamyka egzamin końcowy w formie pisemnej (test wielokrotnego wyboru), który obejmuje zagadnienia z II i III semestru. Do egzaminu w terminie I przystępują studenci, którzy uzyskali zaliczenie semestru II i III. Egzamin podlega poprawie zgodnie z Regulaminem Studiów.
Zaliczenie semestru III
Zaliczenie semestru III uzyskują studenci, którzy uzyskali średnią arytmetyczną z kolokwiów min. 60%, zostały zaliczone wszystkie ćwiczenia laboratoryjne na podstawie raportu zawartego w dzienniku laboratoryjnym oraz zaliczyli prezentację.
Ocena wpisana do indeksu to średnia arytmetyczna ocen z kolokwiów:
Kryteria oceny:
- niedostateczny – ndst (2) – do 59%
- dostateczny – dst (3) – 60 do 69%
- dostateczny plus – dst+ (3,5) – 70 do 74%
- dobry – db (4) – 75% do 84%
- dobry plus – db+ (4,5) – 85 do 89%
- bardzo dobry – bdb (5) – 90% do 100%
Egzamin końcowy (po semestrze III)
Do egzaminu w terminie I przystępują studenci, którzy uzyskali zaliczenie semestru II i III. Studenci, którzy nie spełniają tego kryterium przystępują do egzaminu w II terminie po uzyskaniu zaliczenia kolokwiów, z których uzyskali poniżej 60% i/lub ćwiczeń laboratoryjnych, z których raport nie został uprzednio zaakceptowany.
Egzamin końcowy przeprowadzany jest w formie testu wielokrotnego wyboru. Obejmuje 100 pytań punktowanych 0-1 pkt.
Studenci, którzy uzyskali średnią arytmetyczną ze wszystkich kolokwiów w semestrze II i III min. 75% mogą przystąpić do egzaminu końcowego w formie ustnej w terminie przedsesyjnym.
Efekty pracy całorocznej premiuje się w następujący sposób:
średnia arytmetyczna ze wszystkich kolokwiów w semestrze II i III min. 90% +10% punktów, min. 75% +5% punktów dodawanych do wyniku egzaminu końcowego.
Kryteria oceny egzaminu końcowego:
- niedostateczny – ndst (2) – do 59% pkt;
- dostateczny – dst (3) – 60 do 69% pkt;
- dostateczny plus – dst+ (3,5) – 70 do 74% pkt;
- dobry – db (4) – 75% do 84% pkt;
- dobry plus – db+ (4,5) – 85 do 89% pkt;
- bardzo dobry – bdb (5) – 90% - 100% pkt.
Literatura
Obowiązkowa:
1. R.K. Murray, D.K. Granner, P.A. Mayes, V.W. Rodwall „Biochemia Harpera” PZWL, wyd.VI, tłumaczenie wyd. 27, Warszawa, 2015
2. E. Bańkowski "BIOCHEMIA - podręcznik dla studentów uczelni medycznych" Edra Urban & Partner, Wrocław, 2016
Uzupełniająca:
1. Jeremy M. Berg, Lubert Stryer, John L. Tymoczko „Biochemia” wyd. III, PWN, 2007 i nowsze
2. Angielski, S., Rogulski, J. (red.) „Biochemia kliniczna” PZWL Warszawa 1991
3. V.L.Davidson, D.B. Sittman “Biochemia” Urban & Partner , Wrocław 2002.
4. Tymoczko, J. (red.) „Biochemia – krótki kurs” PWN 2013
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: