Etyka lekarska 11.LEK.D6.3.28
W1 – Etyka jako dział filozofii, specyfika dziedziny, przedmiot etyki. Powinność i podmiotowość moralna. Moralność, pochodzenie moralności, funkcje moralności. Znaczenie wartości w życiu ludzi. Etyka normatywna a etyka opisowa. Normy moralne, obyczajowe a prawne. Systemy etyczne a uzasadnienie powinności moralnej. Zakres wspólnoty moralnej i członkostwo we wspólnocie moralnej. Systemy moralne w liberalnym, pluralistycznym społeczeństwie. Etyka deontologiczna a etyka konsekwencjalistyczna. Rachunek utylitarystyczny. Bycie osobą a bycie człowiekiem. Etyka personalistyczna a utylitaryzm.
W2 – Racjonalność naukowo-techniczna, postęp nauki, rozwój medycyny a współczesne dylemat naukowców i lekarzy. Eksperymenty naukowe a etyka. Bioetyka jako dział etyki stosowanej. System filozoficzno-etyczny a bioetyka. Sposoby ujmowania bioetyki, zasady bioetyki. Bioetyka i jej podstawy filozoficzne. Współczesne modele bioetyki/etyki medycznej.
Zarys dziejów etyki medycznej, jej współczesne dokumenty źródłowe. Układ, treść i znaczenie Kodeksu Etyki Lekarskiej.
Podstawowe zasady etyki medycznej (principia) – ich korzenie i wykładnia.
W 3– Aplikacja zasad do relacji lekarz – pacjent. Napięcie między życzeniami pacjenta a celami medycyny (modele medycyny). Obowiązek udzielania pomocy i jego granice. Ryzyko diagnostyczne i terapeutyczne.
S1 – Rola moralności w życiu człowieka. Pluralizm a spory moralne. Uzasadnienie postępowania moralnego. Moralność potoczna, liberalny indywidualizm, etyka cnót a praktyki społeczne. Role lekarza w systemie opieki zdrowotnej, wielość ról i wynikające z tego konflikty interesów.
Etyka badań naukowych Lekarz jako badacz, etos uczonego, badania na zwierzętach, komisje bioetyczne. Problem korupcji.
S2 – Autonomia moralna pacjenta, paternalizm, prawa pacjenta, komunikacja z pacjentem, zakres tajemnicy lekarskiej. Eksperyment medyczny, świadoma zgoda, podejmowanie decyzji w czyimś imieniu, podejmowanie ryzyka, błędy lekarskie.
S3 – Etyczne aspekty pobierania tkanek i narządów do transplantacji. Status moralny ciała ludzkiego (żywego i martwego) oraz jego części. Etyczne aspekty działań lekarskich związane z ludzką prokreacją w świetle KEL.
S4 – Niepomyślne rokowanie i jego komunikowanie pacjentowi oraz rodzinie. Etyczne aspekty walki z bólem, leczenia paliatywnego i hospicyjnej opieki medycznej. Problematyka etyczna związana z reanimacją i terapią daremną. Granice walki o życie i problem eutanazji. Etyczne problemy umierania i śmierci.
S5 – Dylematy etyczne w pracy lekarza i poszukiwanie właściwych ich rozwiązywań. Analiza kazusów.
Literatura uzupełniająca
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
EK – 1 Zna i rozumie główne pojęcia, teorie, zasady i reguły etyczne służące jako ogólne ramy właściwego interpretowania i analizowania zagadnień moralno-medycznych. Rozumie rolę etyki w funkcjonowaniu społeczeństw oraz grup zawodowych.
EK – 2 Posiada zdolność rozpoznawania etycznych wymiarów decyzji medycznych i odróżniania aspektów faktualnych od normatywnych
EK –3 Przestrzega wzorców etycznych w działaniach zawodowych dla potrzeb pacjentów, ich rodzin oraz instytucji zewnętrznych. Rozumie zasady poszanowania praw pacjenta i potrafi je ujmować w kontekście obowiązków pracowników medycznych.
EK – 4 Zna zasady altruizmu i odpowiedzialności klinicznej i ma świadomość zasad funkcjonowania zespołu terapeutycznego
EK – 5 Rozumie znaczenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej w procesie komunikowania się z pacjentami oraz pojęcie zaufania w interakcji z pacjentem. Zna zasady informowania pacjenta o stanie jego zdrowia i proponowanych działaniach medycznych, w tym przekazywania informacji niepomyślnych i uzyskiwania zgody na leczenie
Kryteria oceniania
Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia przedmiotu jest obecność na seminariach, aktywny w nich udział oraz pozytywny wynik zaliczenia seminarium w postaci pisemnego przedstawienia dyle-matu moralnego (case) oraz propozycji jego rozwiązań intuicyjnych i wystandaryzowanych (algorytm).
W przypadku nieobecności - obowiązek odrobienia zajęć po uprzednim uzgodnieniu terminu z prowadzącym.
Test wielokrotnego wyboru i wielokrotnej odpowiedzi, dopasowania odpowiedzi.
Zastosowanie algorytmu do rozwiązywania trudnych kwestii z zakresu etyki medycznej – schemat: zgłoszenie dylematu/problemu moralnego - rozwiązania intuicyjne - wystandaryzowane rozwiązanie etyczne.
Standaryzowane egzaminy ustne ukierunkowane na sprawdzenie wiedzy na poziomie wyższym niż sama znajomość faktów (poziom zrozumienia, umiejętność analizy, syntezy, rozwiązywania problemów
Sprawdziany i kolokwia cząstkowe opanowania wiedzy, ocena aktywności na zajęciach o charakterze konwersatoryjnym, aktywności w grze edukacyjnej, ocena prezentacji przygotowanych w ramach pracy własnej.
EK – 1 – egzamin pisemny w formie testu; ocena formująca uzyskana z zajęć seminaryjnych (ocena aktywności na zajęciach oraz cząstkowych kolokwiów).
EK – 2 – egzamin pisemny w formie testu
EK – 3 – egzamin pisemny w formie testu
EK – 4 – egzamin pisemny w formie testu; ocena formująca uzyskana z zajęć seminaryjnych (ocena aktywności na zajęciach oraz cząstkowych kolokwiów).
EK – 5 – egzamin pisemny w formie testu; ocena formująca uzyskana z zajęć seminaryjnych (ocena aktywności na zajęciach oraz cząstkowych kolokwiów).
Zaliczenie przedmiotu przeprowadzone zostanie w formie:
Zaliczenie na ocenę/Egzamin
Test: 25 pytań (20 pytań wielokrotnego wyboru i wielokrotnej odpowiedzi, 5 pytań dopasowania odpowiedzi).
8 pytań odnosi się do realizacji EK1; 7 pytań dotyczy EK 2; 4 pytania dotyczą EK 3. Po 3 pytania dotyczą efektów EK 4 i 5.
Wykazanie się wiedzą z treści wykładów: do zaliczenia testu konieczne jest udzielenie poprawnych odpowiedzi na co najmniej 60% (15 pytań) zagadnień poruszonych w pytaniach.
Niedostateczny (2) – do 14 poprawnych odpowiedzi.
Dostateczny (3) – 15-16 poprawnych odpowiedzi
Dostateczny plus (3, 5) – 17-18 poprawnych odpowiedzi
Dobry (4) – 19-20 poprawnych odpowiedzi
Dobry plus (4,5) – 21-23 poprawnych odpowiedzi
Bardzo dobry (5) – 24-25 poprawnych odpowiedzi
Zaliczenie seminarium na podstawie cząstkowych ocen aktywności na seminariach oraz ocen z kolokwiów (krótkie ustrukturyzowane pytania) i przygotowanych zadań pisemnych wskazanych powyżej.
Literatura
Brzeziński T., Etyka lekarska, Warszawa 2002
Naczelna Izba Lekarska, Kodeks Etyki Lekarskiej.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: