Biologia molekularna 11.LEK.D6.5.44
Wykłady:
W1. Genom człowieka. Metody badania genomów: molekularna hybrydyzacja, powielanie kwasów nukleinowych, sekwencjonowanie DNA, bioinformatyka, enzymy restrykcyjne.
W2. Inżynieria genetyczna: metody klonowania fragmentów DNA i tworzenia genetycznie modyfikowanych organizmów (GMO). Transgenizacja zwierząt – iniekcja/infekcja obcego DNA do zapłodnionych oocytów, iniekcja genetycznie zmodyfikowanych zarodkowych komórek macierzystych do blastocysty. Mutageneza in vivo – gene targeting, genetyczny nokaut. Technologia antysensowna. Tworzenie GMO roślinnych – z udziałem Agrobacetrium tumefaciens lub metodą strzelby genowej. GMO jako bioreaktory do produkcji leków i szczepionek. Terapia genowa chorób metabolicznych i nowotworów. Redagowanie genomu.
W3. Otrzymywanie i zastosowanie indukowanych pluripotentnych komórek macierzystych. Diagnostyka molekularna – analiza mutacji, testy diagnostyczne chorób infekcyjnych i inwazyjnych. Nieinwazyjna diagnostyka prenatalna.. Epigenetyka: mechanizmy zmian epigenetycznych – metylacja DNA.
W4. Epigenetyka: mechanizmy zmian epigenetycznych cd.– modyfikacje histonów, struktura chromatyny, niekodujący RNA, piętnowanie rodzicielskie, choroby spowodowane zaburzeniami regulacji epigenetycznej, nutrigenetyka. Farmakogenetyka. Analiza DNA w medycynie sądowej: ustalanie ojcostwa, identyfikacja ofiar katastrof masowych, identyfikacja ofiar i sprawców w sprawach kryminalnych. Markery genetyczne bi- i wieloalleliczne autosomalne, położone na chromosomach płci i w DNA mitochondrialnym.
Seminaria:
S1. Struktura genu pro- i eukariotycznego.
S2. Analiza in silico sekwencji nukleotydowej i przewidywanej sekwencji aminokwasowej. Przeszukiwanie baz danych w poszukiwaniu homologów badanej sekwencji.
Ćwiczenia:
C1. Wstęp do inżynierii genetycznej: Izolacja DNA plazmidowego.Transformacja bakterii.
C2. Wstęp do inżynierii genetycznej: Trawienie DNA plazmidowego enzymami restrykcyjnymi. Elektroforeza DNA w żelu agarozowym.
Literatura uzupełniająca
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student:
EK–1 ma wiedzę o zasadach podstawowych technik analizy kwasów nukleinowych i tworzenia GMO
EK–2 zna znaczenie regulacji epigenetycznej dla ekspresji genów i funkcjonowania organizmu
EK-3 ma wiedzę na temat możliwości i metod diagnostyki molekularnej
EK-4 znane mu są zasady prowadzenia i możliwości terapii genowej i terapii z udziałem indukowanych komórek pluripotencjalnych
EK–5 jest świadomy możliwości znajdowania najskuteczniejszej spersonalizowanej terapii za pomocą wiedzy i metod farmakogenetyki i nutrigenetyki i wie kiedy ich użyć
EK–6 umie zanalizować sekwencję nukleotydową DNA pod kątem zakodowanych w niej genów białek, elementów regulatorowych genu
EK-7 potrafi przeprowadzić prostą bioinformatyczną analizę sekwencji DNA korzystając z baz danych i dostępnych on-line narzędzi analizy
EK–8 umie wyizolować DNA plazmidowe, przeprowadzić jego analizę restrykcyjną oraz transformację komórki bakteryjnej
EK-9 potrafi ocenić potrzebę przeprowadzenia badań molekularnych celem najtrafniejszej diagnozy i wyboru najskuteczniejszej terapii
Kryteria oceniania
Zaliczenie seminariów - w formie pisemnego kolokwium zaliczeniowego (4 pytania test dopasowania odpowiedzi „luki” – każde za 1 p-kt, 7 pytań test jednokrotnego wyboru – każdy za 1 p-kt). Ocena podlega poprawie.
Zaliczenie ćwiczeń - w formie pisemnego kolokwium zaliczeniowego (12 zadań test dopasowania odpowiedzi „luki” - każde za 1 p-kt, 3 pytania otwarte – każde za 2 p-kty). Ocena podlega poprawie.
Wykłady zalicza się na podstawie końcowego pisemnego egzaminu w formie testu jednokrotnego wyboru 40 pytań.
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu końcowego jest uzyskanie zaliczenia każdego z wymaganych kolokwiów.
Procent poprawnych odpowiedzi wymagany na zaliczenie kolokwiów i egzaminu na ocenę: ndst – do 59%, dst – 60-67%, dst+ - 68-75%, db – 76-83%, db+ - 84-91%, bdb – od 92%
Literatura
1. Brown T.A. Genomy. Wyd. Naukowe PWN, 2009 i następne.
2. Turner P., McLennan A., Bates A., White M. Biologia molekularna – krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2011
3. Genetyka medyczna i molekularna (J. Bal, red), PWN, Warszawa 2017 i następne
4. Allison L.A. Podstawy biologii molekularnej. Wyd. Uniw. Warszawskiego, Warszawa, 2009 i następne
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: