Kurs instytutowy - Diagnoza i terapia dzieci dyslektycznych 2.3.25.D3.03-ISEKI18
Treści merytoryczne przedmiotu koncentrują się wokół następujących zagadnień Rys historyczny badań nad trudnościami w czytaniu i pisaniu. Terminologia dysleksji rozwojowej i jej miejsce w międzynarodowych klasyfikacjach zaburzeń. Częstość, etiologia, typologia i dynamika dysleksji. Symptomy ryzyka dysleksji i dysleksji w różnych etapach życia człowieka. Diagnoza ryzyka dysleksji. Wybrane narzędzia rozpoznawania problemu. Pomoc dziecku ryzyka dysleksji i uczniowi z dysleksją – metody klasyczne i alternatywne, projektowanie zabaw i ćwiczeń. Zaburzenia towarzyszące.
Literatura uzupełniająca
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
W zakresie wiedzy:
W 1 – zna elementarną terminologię używaną w odniesieniu do dysleksji rozwojowej i określa jej miejsce w międzynarodowych klasyfikacjach chorób i zaburzeń.
W 2 –– ma uporządkowaną wiedzę na temat dysleksji rozwojowej, rozpoznawania problemu, profilaktyki i terapii specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu.
W 3 – ma elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań, normach i procedurach, stosowanych w odniesieniu do osób ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu.
W zakresie umiejętności:
U 1 - potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, określania działań pomocowych wobec osób ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu.
U 2 - potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i praktyk stosowanych wobec dzieci ryzyka dysleksji i uczniów dyslektycznych.
U 3 -– potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania, interpretowania oraz projektowania strategii działań pedagogicznych wobec osób ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu. Potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów dzieci ryzyka dysleksji i uczniów z dysleksją rozwojową oraz przewidywać skutki planowanych działań.
W zakresie kompetencji społecznych:
K 1 – dokonuje samooceny poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie pracy z dzieckiem ryzyka dysleksji i uczniem dyslektycznym, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się w tym zakresie.
K 2 - odpowiedzialnie przygotowuje się do zajęć, projektuje i wykonuje działania pedagogiczne wobec dzieci ryzyka dysleksji.
Kryteria oceniania
kolokwium - 40%
wykonanie zadania praktycznego - 40%
aktywność na zajęciach - 20%
Literatura
1. M. Bogdanowicz, Ryzyko dysleksji, dysortografii i dysgrafii. Skala Ryzyka Dysleksji wraz z normami dla klas I i II, Gdańsk 2011.
2. M. Bogdanowicz, D. Kalka, Skala ryzyka dysleksji dla dzieci wstępujących do szkoły. SRD-6, Gdańsk 2011.
3. E. Jędrzejowska, A. Jurek A., Diagnoza i terapia dysleksji rozwojowej, (W:): Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki pod red. G. Jastrzębowskiej i T. Gałkowskiego, Opole 2003.
4. E. Jędrzejowska (red.), Dysleksja rozwojowa – rozpoznanie problemu i praca z uczniem dysfunkcyjnym, Opole 2003.
5. M. Bogdanowicz, A. Adryjanek, Uczeń z dysleksją w szkole, Gdynia 2004.
6. M. Bogdanowicz, A. Adryjanek, M. Rożyńska, Uczeń z dysleksją w domu, Gdynia 2007.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: