Pedagogika I 5.1.0.1.05
1. Pedagogika jako nauka
2. Podstawowe terminy i pojęcia pedagogiczne
3. Antropologiczne podstawy wychowania
4. Źródła pedagogiki
5. Zarys historii wychowania
6. Pedagogika porównawcza
7. Współczesne systemy wychowania
8. Wychowywanie w kręgu wartości
9. Kierunki i nurty pedagogiczne
10. Antypedagogika (pedagogika negatywna)
11. Szkoła – kształcenie – nauczyciel
12. Proces nauczania (pojęcie, rodzaje, style)
13. Strategie nauczania – wzory uczenia się
14. Organizacja warsztatu pracy nauczyciela
15. Dyscyplina w szkole
16. Autorytet wychowawcy – nauczyciela
17. Szkoły publiczne i niepubliczne
18. E-nauczanie – wyzwania współczesnej edukacji
19. Pedagogika zagrożeń wychowawczych – profilaktyka wychowawcza
20. Aktualne problemy oświaty
Rodzaj przedmiotu
uprawnienia pedagogiczne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
Student ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach pedagogiki z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych – P7S_WG; TMA_W01;
– zna terminologię wykorzystywaną do opisu zjawisk pedagogicznych oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych, w odniesieniu do teologii i etyki – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W01; Rozp. I_2_1.
– posiada uporządkowaną wiedzę na temat wychowania, jego teologiczno-filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw; wykorzystuje posiadaną wiedzę w zakresie doboru źródeł oraz informacji, a także odpowiednich metod i narzędzi – P7S_WG; TnMA_W02; Rozp. I_2_1;
– zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związek z życiem religijno-duchowym – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W03; Rozp. I_2_1;
– ma uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących – P7S_WG; TnMA_W04; Rozp. I_2_1;
– ma wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; celach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i pastoralno-charytatywnych – P7S_WK; TnMA_W05; Rozp. I_2_1.
Umiejętności:
Student umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01;
– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień etyczno-moralnych, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02;
– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03;
– ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej; posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii – P7S_UK; TnMA_U04; Rozp. I_2_2;
– potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich w procesie samowychowania – P7S_UK; P7S_UO; TnMA_U06; Rozp. I_2_2;
– potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego, jak również dokonać analizy własnych działań pedagogicznych i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu – P7S_UU; TnMA_U08; Rozp. I_2_2.
Kompetencje społeczne:
Student ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności – P7S_KK; TMA_K01;
– potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role – P7S_KR; TMA_K02;
– dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy pedagogiczno-etyczne związane z ludzką aktywnością, poszukuje optymalnych rozwiązań z punktu widzenia światopoglądu chrześcijańskiego; postępuje zgodnie z zasadami moralności chrześcijańskiej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka – P7S_KR; TnMA_KW02; Rozp. I_2_3;
– potrafi diagnozować i oceniać potrzeby i zachowania uczniów – P7S_KK; TnMA_K03; Rozp. I_2_3.
Kryteria oceniania
A. Sposób zaliczenia:
• egzamin ustny (koniec II semestru)
B. Kryteria oceniania:
• ocena niedostateczna
Wiedza:
Student nie posiada wiedzy w zakresie pedagogiki ogólnej - formalnych kompetencji, znajomości pojęć, genezy, źródeł, podmiotu, celu i zadań;
– nie zna różnych teorii i kierunków pedagogicznych;
– nie zna założeń pedagogiki szkolnej i organizacji warsztatu pracy nauczyciela.
– nie zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.
Umiejętności:
Student nie posiada umiejętności badawczych obejmujących analizę literatury pedagogicznej;
– nie potrafi przeprowadzić analizy i interpretacji kierunków i nurtów pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;
– nie posiada umiejętności argumentowania oraz prowadzenia dyskusji dotyczącej pedagogiki ogólnej i jej miejsca w społeczeństwie i kulturze.
Kompetencje społeczne:
Student nie ma świadomości złożoności rzeczywistości i nie rozumie potrzeby interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów wychowawczych;
– nie identyfikuje i nie rozstrzyga dylematów współczesnych związanych z funkcjonowanie szkoły publicznej i niepublicznej we współczesnym świecie;
– nie interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych.
• Ocena dostateczna
Student posiada podstawową wiedzę w zakresie pedagogiki ogólnej - znajomość pojęć, genezy, źródeł, podmiotu, celu i zadań;
– zna niektóre błędne ujęcia pedagogiczne;
– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.
Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej;
– potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację niektórych nurtów i kierunków pedagogicznych;
– posiada umiejętność argumentowania oraz prowadzenia dyskusji nt. nauczania i wychowania w szkołach publicznych i niepublicznych.
Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i nurtów pedagogicznych;
– identyfikuje niektóre dylematy światopoglądowe i etyczne związane z formowaniem właściwego modelu wychowania;
– interesuje się niektórymi dokonaniami w zakresie pedagogiki i dyscyplin wspierających pedagogikę.
• Ocena dobra
Student posiada wiedzę w zakresie pedagogiki, ma kompetencji w orzekaniu o jej istocie, naturze i genezie;
– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne;
– zna błędne ujęcia pedagogiczne;
– zna założenia procesu nauczania (pojęcie, rodzaje, style), strategie nauczania i wychowania, wzory uczenia się;
– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.
Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej oraz syntezę różnych idei i zjawisk społeczno-kulturowych;
– potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych nurtów i kierunków pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;
– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej znaczenia nauczani i wychowania, procesu (pojęcie, rodzaje, style), strategii nauczania – wzorów uczenia się; organizacja warsztatu pracy nauczyciela w społeczeństwie oraz formułowania wniosków i syntetycznych podsumowań.
Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania niektórych problemów;
– prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga niektóre dylematy pedagogiczno-oświatowe;
– interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych.
• Ocena bardzo dobra
Student posiada usystematyzowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie pedagogiki ogólnej – kompetencje w orzekaniu o ich modelu, istocie, naturze i genezie;
– ma pogłębioną wiedzę na temat różnych ujęć pedagogicznych;
– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne;
– zna błędne ujęcia pedagogiczne;
– zna założenia procesu nauczania (pojęcie, rodzaje, style), strategie nauczania i wychowania, wzory uczenia się;
– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.
Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej, syntezę różnych nurtów i kierunków oraz
opracowanie i prezentację wyników;
– potrafi przeprowadzić pogłębioną analizę krytyczną oraz interpretację różnych poglądów celem określenia ich znaczeń i implikacji;
– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej współczesnych nurtów pedagogicznych i ich miejsca w społeczeństwie, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.
Student ma świadomość złożoności rzeczywistości pedagogicznej, rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów;
– trafnie identyfikuje i rozstrzyga dylematy społeczno-kulturowe związane z funkcjonowanie szkół publicznych i niepublicznych;
– interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych, nauk wspierających, np. socjologii, psychologii, filozofii i teologii religii.
Literatura
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:
KUNOWSKI S., Podstawy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1993.
KWIECIŃSKI Z., ŚLIWERSKI B., Pedagogika, cz. I-II, Warszawa 2006.
NOWAK M., Podstawy pedagogiki otwartej, Lublin 1999.
OKOŃ W., Nowy słownik pedagogiczny, Warszawa 1998.
ŚLIWERSKI B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2015.
TARNOWSKI J., Jak wychowywać? Warszawa 1993.
B. Literatura uzupełniająca:
DZIEWIECKI M., Wychowanie w dobie ponowoczesności, Kielce 2002.
GRZEGORZEWSKA M., Listy do Młodego Nauczyciela (Cykl I-III), Warszawa 2002.
KOCHEL J., Wprowadzenie do antropologii pedagogicznej, Opole 2018.
SEREDYŃSKA A., Zarys pedagogiki porównawczej, Kraków 2005.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: