Podstawy parazytologii 6.1-PPar
Głównym celem przedmiotu jest poznanie biologii i rozwoju wybranych organizmów pasożytniczych i alergennych reprezentujących Protista i Metazoa z uwzględnieniem ich oddziaływania na organizm żywiciela: zwierzęta, szczególnie hodowlane, i człowieka. Zarówno podczas wykładów, jak i ćwiczeń laboratoryjnych, studenci zapoznają się z najważniejszymi, z medycznego i weterynaryjnego punktu widzenia, gatunkami pasożytów: poznają ich morfologię, cykle życiowe, zasięg występowania, a przede wszystkim ich wpływ na zdrowie i kondycję ich żywicieli oraz drogi, którymi wnikają do organizmu żywiciela. Studenci zapoznają się z źródłami inwazji pasożytniczych, ze szczególnym uwzględnieniem infekcji i inwazji wodno- i glebopochodnych oraz poznają rolę krwiopijnych stawonogów w przenoszeniu chorób transmisyjnych. Studenci poznają skuteczne metody zapobiegania parazytozom i ograniczania liczebności wektorów chorób transmisyjnych.
Zakres tematów:
Problematyka wykładu: Zadania parazytologii. Historia parazytologii. Typy związków między zwierzętami. Ewolucja i specyficzność związków pasożytniczych. Typy pasożytnictwa. Najważniejsze terminy parazytologiczne. Biologia cyklów rozwojowych pasożytów (stadia dyspersyjne i inwazyjne, wnikanie do żywiciela, osiedlanie się w żywicielu). Przegląd grup Protista (Kinetoplastida, Diplomonadida, Parabasilida, Percolozoa, Rhizopoda, Ciliophora, Apicomplexa, Microspora) i Metazoa (Platyhelminthes, Acanthocephala, Nematoda, Arthropoda) tworzących związki pasożytnicze. Stawonogi alergenne. Stawonogi jako rezerwuary i wektory chorób pasożytniczych. Ekologia krwiopijnych stawonogów pasożytniczych i ich rola w przenoszeniu chorób transmisyjnych. Przegląd metod stosowanych w diagnostyce parazytologicznej.
Problematyka laboratorium: j. w. Obserwacje mikroskopowe wybranych organizmów pasożytniczych i alergennych reprezentujących poszczególne typy Protista i Metazoa (morfologia, stadia rozwojowe).
Kierunek studiów
Literatura uzupełniająca
Nakład pracy studenta
Poziom studiów
Rodzaj przedmiotu
Semestr, w którym realizowany jest przedmiot
Tryb prowadzenia
Wymagania
Założenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty uczenia się (z odniesieniem do efektów kierunkowych):
Wiedza: student zna i rozumie
1. Interpretuje złożoność procesów i zjawisk w przyrodzie, których rozwiązanie wymaga podejścia interdyscyplinarnego (k_W02).
2. Identyfikuje zróżnicowanie organizmów oraz bogactwo struktur i funkcji (k_W04).
3. Opisuje wzajemne relacje organizm–środowisko (k_W06).
4. Interpretuje powiązania filogenetyczne między wybranymi grupami organizmów (k_W07).
Umiejętności: student potrafi
5. Biegle wykorzystuje literaturę naukową studiowanej specjalności biologicznej w języku ojczystym (k_U02) oraz wykazuje umiejętność krytycznej analizy i selekcji informacji biologicznych, zwłaszcza ze źródeł elektronicznych (k_U03).
6. Rozpoznaje zagrożenia życia i zdrowia ludzi oraz zwierząt hodowlanych wynikające z obecności w ich środowisku organizmów pasożytniczych i alergennych (k_U11).
Kompetencje społeczne: student jest gotów do
7. Ma świadomość złożoności zjawisk i procesów biologicznych (k_K01).
8. Jest odpowiedzialny za powierzany sprzęt i własną pracę oraz szanuje pracę innych (k_K03).
9. Ma nawyk korzystania z uznanych źródeł informacji naukowej (k_K04) i systematycznie aktualizuje wiedzę biologiczną (k_K06).
Kryteria oceniania
Metody i kryteria oceniania:
A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się)
Egzamin - test końcowy, z zadaniami praktycznymi, otwartymi i zamkniętymi (efekty 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9);
Ocenianie ciągłe, kolokwium (efekty 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9)
Podstawowe kryteria ustalenia oceny
uzyskanie na teście 50% + 1 punktów, czyli udzielenie ponad połowę poprawnych odpowiedzi
Literatura
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć
E. Lonc (red.). Parazytologia w ochronie środowiska i zdrowia. Wrocław, Wydawnictwo Volumed, 2001.
T. Pojmańska, K. Niewiadomska, K. Okulewicz. Robaki pasożytnicze w ekosystemach wodnych i lądowych. Instytut Parazytologiczny PAN, Warszawa, 2005.
A. Deryło. Parazytologia i akaroentomologia medyczna. Wyd. Nauk. PWN 2011.
A. Deryło. Skrypt do ćwiczeń i seminariów z parazytologii lekarskiej. Część 1 i 2. Śl. Akademia Medyczna, Katowice 2000.
A. Buczek. Choroby pasożytnicze. Epidemiologia, diagnostyka, objawy. Wyd. Koliber, Lublin, 2005.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: