Ewolucja prawa karnego 9.2-BW-EPK
Przedmiot ukazuje ewolucję podstawowych instytucji prawa karnego od czasów najdawniejszych (starożytnego Rzymu), aż po dzień dzisiejszy. Na wstępie celem wykładu jest pokazanie przyczyn powstania prawa karnego oraz jego cech, a także znaczenia dla państwa i grup społecznych. Następnie ukazanie wyodrębnienia się prawa karnego od prawa cywilnego w państwie rzymskim oraz jego prymitywnego charakteru w państwach szczepowych (wykształcenie się procesu skargowego). Początki kształtowania się doktryny prawa karnego (wpływy nauki włoskiej) oraz podstawowych instytucji prawa karnego (pojęcia przestępstwa i kary). Przejmowanie przez państwo inicjatywy w zakresie prawa karnego (likwidacja wojen prywatnych). Oddzielenie się prawa karnego procesowego od prawa karnego materialnego. Uchwalenie Caroliny i jej znaczenie dla rozwoju prawa karnego. Upowszechnienie się inkwizycyjnego procesu karnego w Europie i jego cechy. Czarna karta w dziejach prawa karnego – procesy o czary. Charakterystyka procesu karnego w Polsce od XVI do XVIII wieku. Próby reformy prawa karnego w XVIII wieku (kodyfikacje prawa karnego w Austrii). Doktryny prawa karnego od końca XVIII w. (kierunek humanitarny, szkoła klasyczna) do początków XX w. (szkoła antropologiczna, socjologiczna i kierunek normatywny) i ich wpływ na ewolucję prawa karnego. Reformy prawa karnego we Francji w okresie rewolucji i kodyfikacja postępowania karnego Napoleona Bonaparte. Droga prawa karnego w Niemczech - od kodeksu bawarskiego do ogólnoniemieckiego kodeksu prawa karnego z 1871 r. Specyficzne cechy rozwoju prawa karnego w Rosji w XIX w. Kodyfikacja prawa karnego w Polsce w okresie międzywojennym. Charakterystyka polskiego kodeksu karnego z 1932 r. Znaczenie prawa karnego i jego zmiany w systemach totalitarnych (w Trzeciej Rzeszy i Rosji Radzieckiej). Przemiany prawa karnego w Polsce po II wojnie światowej, ze szczególnym uwzględnieniem ustawodawstwa specjalnego. Nowe zjawiska w prawie karnym (terroryzm, prawo karne islamu). Ogólna charakterystyka głównych założeń dogmatycznych prawa karnego materialnego (koncepcji): głównych zasad prawa karnego, pojęcia i podziału przestępstw, przedmiotowej i podmiotowej strony przestępstwa, winy i związku przyczynowego, celu, racjonalizacji i podziału kar, środków zabezpieczających. Charakterystyka głównych instytucji prawa karnego procesowego: zasad procesowych, form udziału społecznego, środków dowodowych, środków zaskarżania.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
K_W01 Student zna podstawowe pojęcia prawne, budowę, hierarchię i dekodowanie norm prawnych.
K_W09 Student zna podstawy funkcjonowania państwa prawa w różnych obszarach.
Umiejętności:
K_U01 Student posiada umiejętność prawidłowego ustalania stanu faktycznego, dokonywania pogłębionej wykładni przepisów i subsumpcji, jak i złożonego wyszukiwania, analizy, oceny, selekcji, interpretacji informacji, zasad, źródeł wiedzy pozyskanych w trakcie procesu kształcenia.
K_U10 Student potrafi samodzielnie uczyć się w sposób ukierunkowany.
Kompetencje społeczne:
K_K01 Student jest świadom konieczności stałego aktualizowania wiedzy, podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych z zakresu prawa i nauk pokrewnych.
K_K03 Student potrafi otwarcie wyrażać swoje opinie i przedstawiać priorytety służące realizacji zadań z zakresu prawa i nauk pokrewnych.
Kryteria oceniania
Sposób zaliczenia: zaliczenie z oceną
Forma zaliczenia wykładu: ustna
Metody dydaktyczne: wykład konwersatoryjny,
Aktywność na zajęciach oraz praca semestralna.
Literatura
Andrzej Dziadzio – „Powszechna historia prawa”, Warszawa2012.
Katarzyna Sójka-Zielińska – „Historia prawa”, Warszawa 2008.
Bogusław Sygit – „Historia prawa kryminalnego”, Toruń 2007.
Dariusz Makiłła – „Historia prawa w Polsce”, Warszawa 2019.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: