Prawo wykroczeń 9.BW.Z3.4.PW
1.Przyswojenie wiedzy z zakresu instytucji prawa wykroczeń
2.Umiejętność rozwiązywania kazusów poprzez praktyczne wykorzystanie wiedzy uzyskanej na zajęciach
3.Zapoznanie z wiodącą literaturą oraz orzecznictwem obejmującą materię prawa wykroczeń
Omówienie źródeł prawa karnego, specyfikacji w zakresie norm odpowiedzialności karnej za wybrane wykroczenia w ujęciu jego znamion ustawowych oraz praktyki orzeczniczej i zawartych w nich zwrotów ustawowych, a to wszystko na podstawie
analizy wybranych czynów zabronionych. Przedmiotem zajęć z przedmiotu jest problematyka prawa wykroczeń. W ramach zajęć dydaktycznych student uzyska wiedzę na temat instytucji i konstrukcji prawnych z zakresu prawa wykroczeń, a także pozna orzecznictwo organówwymiaru sprawiedliwości stosujących prawo wykroczeń.
Treści programowe będące przedmiotem zajęć:
1. Pojęcie,funkcje i zasady prawa wykroczeń.
2. Historyczny rozwój prawa wykroczeń.
3. Źródła prawa wykroczeń., jego normy i ich wykładnia.
4. Obowiązywanie polskiej ustawy kodeks wykroczeń pod względem czasu, miejsca i osób.
5. Pojęcie, struktura wykroczenia. Podział wykroczeń.
6. Ustawowe znamiona czynu zabronionego.
7. Formy stadialne i zjawiskowe popełnienia wykroczenia.
8. Okoliczności wyłączające odpowiedzialność za wykroczenie.
9. Zbieg przepisów ustawy. Zbieg wykroczeń. Zbieg znamion przestępstwa i wykroczenia.
10. Kary w kodeksie wykroczeń.
11. Środki karne w kodeksie wykroczeń..
12. Wymiar kary i środków karnych za wykroczenie.
13. Przedawnienie w kodeksie wykroczeń.
14. Zatarcie skazania w kodeksie wykroczeń.
15. Wybrane zagadnienia części szczególnej kodeksu wykroczeń – wybrane zagadnienia.
16. Postępowanie w sprawach o wykroczenia - wybrane zagadnienia
Efekty kształcenia
Wiedza:
K_W01 Zna elementarną terminologię używaną w bezpieczeństwiewewnętrznym, rozumie jej źródła oraz zastosowanie również w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych , posiada podstawową wiedzę, w stopniu koniecznym dla absolwenta bezpieczeństwa wewnętrznego w zakresie dziedzin uzupełniających , w tym filozofii, psychologii, socjologii, negocjacji, technik informatycznych.
K_W03 Zna i rozumie zależności między dziedzinami, działami bezpieczeństwa wewnętrznego a innymi naukami na poziomie umożliwiającą interdyscyplinarną i multidyscyplinarną pracę ze specjalistami z innych dziedzin nauki jak i posiada wiedzę na temat szeroko postrzeganych zjawisk i zagadnień bezpieczeństwa wewnętrznego, jego prawnych, organizacyjnych i strukturalnych podstaw.
K_W04 Zna rodzaje więzi społecznych odpowiadające dziedzinom nauki i dyscyplinom naukowym, właściwym dla studiowanego kierunku studiów oraz zna rządzące nimi prawidłowości.
Umiejętności:
K_U01 Posiada umiejętność ustalania stanu faktycznego, wykładni przepisów i subsumcji jak i wyszukiwania, analizy, oceny, selekcji, interpretacji informacji, zasad, źródeł wiedzy pozyskanych w trakcie procesu kształcenia.
K_U03 Posiada umiejętność praktycznego wykorzystywania nabytej wiedzy w celu analizowania motywów, zachowań, działań, formułowaniu hipotez oraz zapobieganiu zjawiskom i zdarzeniom występującym w kontekście działalności podmiotów zaangażowanych w proces kreacji i funkcjonowania idei bezpieczeństwa wewnętrznego oraz dziedzin pokrewnych.
K_U04 Posługuje się orzecznictwem sądowym, literaturą o charakterze dogmatycznym, bazami danych, stadiami praktycznego przypadku.
K_U05 Rozwiązuje problemy (kazusy) wymagające zastosowania wiedzy specjalistycznej i interdyscyplinarnej.
K_U07 Identyfikuje strategie argumentacyjne, posiada umiejętność prezentacji własnych też, poglądów, sugestii, wątpliwości.
Kompetencje społeczneK_K01 Jest świadom konieczności stałego aktualizowania wiedzy, podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych z zakresu administracji bezpieczeństwa i nauk pokrewnych.
K_K02 Potrafi współpracować w grupie, pełniąc w niej różne role.
K_K03 Potrafi otwarcie wyrażać swoje opinie i przedstawiać priorytety służące realizacji zadań z zakresu bezpieczeństwa wewnętrznego i nauk pokrewnych.
K_K04 Prawidłowo identyfikuje i rozwiązuje problemy związane z wykonywaniem zawodu.
Kryteria oceniania
Sposób zaliczenia: zaliczenie z oceną
Forma zaliczenia zajęć praktycznych: test jednokrotnego wyboru
Metody dydaktyczne: rozwiązywanie kazusów, analiza tekstów, symulacje działań, wykład konwersatoryjny, rozwiązywanie zadań, dyskusje
Aktywny udział w zajęciach w formie dyskusji poprzez udzielanie odpowiedzi na zadane przez prowadzącego pytania oraz rozwiązywanie zadanych kazusów.
Weryfikacja efektów uczenia się poprzez rozwiązanie testu jednokrotnego wyboru: ocena bardzo dobra 100% -91% , dobry plus 90% - 81%, dobry 80% - 71%, dostateczny plus 70% - 61%, dostateczny 60% - 51%
Literatura
Źródła:
Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (tj. Dz.U.2021.281),
Literatura:
1. A. Marek, Prawo wykroczeń ( materialne i procesowe), wyd. 8, C.H. Beck,
Warszawa 2019.
2. O. Sitarz, Materialne prawo wykroczeń. Część ogólna, Difin, Warszawa 2015.
3. P. Daniluk (red.), Prawo wykroczeń. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2016.
4. M. Bojarski, W. Radecki, Kodeks wykroczeń. Komentarz, wyd. 7, C.H. Beck,
Warszawa 2015.
5. T. Bojarski ( red.), Kodeks wykroczeń, Komentarz, wyd. 5, C.H. Beck, Warszawa 2015.
6. T. Grzegorczyk (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz, wyd.2, Wolters Kluwer 2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: