Biomedyczne i psychopedagogiczne podstawy rozwoju i wychowania KZ-O-02-02-000020

WIEDZA
W 1 – student zna elementarną terminologię używaną w biomedyce, rozumie jej źródła oraz zastosowanie w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych
W 2 – ma uporządkowaną wiedzę na temat wychowania i kształcenia, jego filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw
W 3 – ma podstawową wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym
W 4 - ma podstawową wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach
W 5 - ma elementarną wiedzę o wybranych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach
W 6 – zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów
W 7 –ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących
UMIEJĘTNOŚCI
U 1 – potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej
U 2 – potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu biomedycznych podstaw rozwoju człowieka oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań
U 3 – potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT)
U 4 – potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
K 1 – ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia
K 2 – jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie
K 3 – wykazuje postawę warunkowej akceptacji zachowania podopiecznego przy bezwarunkowej akceptacji jego osoby
K 4 - odpowiedzialnie wspiera rozwój podopiecznego zgodnie z jego potrzebami i sytuacją życiową

Metody dydaktyczne stosowane podczas zajęć: wykład, projekt indywidualny lub grupowy.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: obecność na zajęciach. Aktywny, indywidualny lub grupowy udział w projekcie realizowanym w ramach zajęć

Bee H., Psychologia rozwoju człowieka, Poznań 2004.
Eliot L., Co tam się dzieje? Media Rodzina, Poznań 2010.
Encyklopedia rodzice i dzieci, Bielsko-Biała 2002.
Krajewska B., Instytucje wsparcia dziecka i rodziny, Kraków 2010.
Lichtenberg-Kokoszka E. (red.), Wybrane biomedyczne i psychospołeczne aspekty funkcjonowania człowieka dorosłego, Impuls, Kraków 2019.
Lichtenberg-Kokoszka E., Susło R. (red.): Jakość życia współczesnego człowieka, Impuls, Kraków 2019.
Łoś Z., Pięćdziesiąt lat badań nad przywiązaniem u ludzi i zwierząt, [w:] Wokół jakości życia. Studia psychologiczne, B. Bartosz, J. Klebaniuk (red.) Warszawa 2006, s. 9-25.
Maciarz A., Trudne dzieciństwo i rodzicielstwo, Warszawa 2009.
Malinowski A., Auksologia, Uni. Zielonogórski, Zielona Góra 2007.
Malinowsli A., Auksologia, Zielona Góra 2007.
Olechnowicz H., Dziecko własnym terapeutą, PWN, Warszawa 2007.
Turner J.S., D.B. Helms, Rozwój człowieka, Warszawa 1999.
Wolański N., Rozwój biologiczny człowieka, Warszawa 2005.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu KZ-O-02-02-000020 w USOSweb