Historia, dzienne licencjackie (2-KRK-H-D3)

Efekty uczenia dla kierunku Historia I stopnia zatwierdzone Uchwałą nr 215/2016-2020 Senatu Uniwersytetu Opolskiego z dnia 17.09.2019. Program studiów określono Uchwałą nr 122b/17 Rady Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Opolskiego z dnia 16.03.2017 oraz uchwałą nr 194/19 Rady Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Opolskiego z dnia 14.03.2019.
Efekty uczenia w zakresie wiedzy: Student kończący kierunek Historia studia I stopnia ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk historycznych oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej; posiada pogłębioną wiedzę z zakresu historii Polski i powszechnej; posiada znajomość elementarnej terminologii nauk humanistycznych; posiada wiedzę z zakresu archeologii, historii sztuki i geografii historycznej w stopniu pozwalającym na prowadzenie samodzielnych badań, interpretacji literatury naukowej oraz źródeł historycznych; dostrzega relacje pomiędzy aktualnymi wydarzeniami a przeszłością; posiada wiedzę o najważniejszych szkołach historycznych, ich przedstawicielach, zarówno światowych, jak i polskich; wie o istnieniu w naukach historycznych i społecznych różnych punktów widzenia, determinowanych różnym podłożem narodowym i kulturowym; zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji różnych wytworów kultury właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w obrębie historii; posiada podstawową wiedzę o różnorodności stanowisk metodologicznych, teorii i szkół naukowych zajmujących się w przeszłości i w teraźniejszości badaniem dziejów człowieka i jego cywilizacji; posiada podstawową wiedzę dotyczącą sposobu gromadzenia, opracowywania, przechowywania i udostępniania najnowszych możliwości popularyzacji różnych źródeł historycznych i wytworów kultury; zna przynajmniej jeden język starożytny na poziomie podstawowym; zna przynajmniej jeden język obcy nowożytny na poziomie B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego.
W zakresie umiejętności student potrafi: wyszukiwać, analizować, selekcjonować, oceniać oraz użytkować informacje i dane z wykorzystaniem różnych źródeł i metod; posiada umiejętność publicznej prezentacji wyników badań z zakresu historii, archeologii, historii sztuki, archiwistyki; posiada podstawowe umiejętności w zakresie poprawnego komentowania, opatrywania przypisami i redagowania tekstów zgodnie z kanonami przyjętymi w różnych dziedzinach nauk humanistycznych; posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania własnych wniosków; posiada elementarne umiejętności badawcze w zakresie nauk historycznych; umie korzystać z technologii informacyjnej, multimediów i zasobów Internetu; potrafi opracowywać dane dotyczące historii i związanych z nią dyscyplin naukowych, stosując m. in. metody statystyczne oraz tworząc bazy danych; posiada umiejętność komunikowania się w języku ojczystym z zastosowaniem profesjonalnej terminologii właściwej dla obszaru nauk historycznych; potrafi dokonać krytycznej analizy różnego rodzaju obszarów wiedzy i informacji oraz ocenić ich rolę społeczną i kulturową; posiada umiejętność zdobywania wiedzy i poszerzania kwalifikacji badawczych, posługując się wskazówkami opiekuna naukowego; ma umiejętności językowe zgodne z wymogami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego; posiada umiejętności w zakresie komunikacji i analizy relacji interpersonalnych; wykazuje umiejętność uczenia się i doskonalenia własnego warsztatu badawczego z wykorzystaniem nowoczesnych środków i metod pozyskiwania, organizowania i przetwarzania informacji oraz materiałów; umiejętnie komunikuje się przy użyciu różnych technik zarówno z osobami prowadzącymi badania naukowe, jak też zajmującymi się popularyzacją wiedzy historycznej.
Efekty uczenia w zakresie kompetencji społecznych: student potrafi pracować w grupie przyjmując zarówno rolę kierowniczą jak i członka zespołu; rozumie konieczność i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju kulturalnego; uczestniczy w życiu kulturalnym i społecznym w różnych jego formach; jest świadomy znaczenia nauk humanistycznych, a szczególnie historii dla utrzymania i rozwoju więzi społecznych na różnych poziomach; respektuje różnice poglądów historiograficznych w różnych okresach czasu i kontekstach; respektuje fakt, że badania i debata historyczna są procesem w stanie nieustannych zmian i ciągłego rozwoju; docenia i szanuje tradycję i dziedzictwo kulturowe ludzkości i ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego Europy, Polski i swojego regionu; jest gotów do propagowania wiedzy historycznej w środowisku lokalnym; kieruje się obiektywizmem w podejściu do przekazu historycznego. Posiada również odwagę cywilną w sprzeciwianiu się instrumentalizacji wiedzy historycznej przez grupy narodowe, społeczne i polityczne.

Efekty uczenia dla kierunku Historia I stopnia zatwierdzone Uchwałą nr 215/2016-2020 Senatu Uniwersytetu Opolskiego z dnia 17.09.2019. Program studiów określono Uchwałą nr 122b/17 Rady Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Opolskiego z dnia 16.03.2017 oraz uchwałą nr 194/19 Rady Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Opolskiego z dnia 14.03.2019.
Efekty uczenia w zakresie wiedzy: Student kończący kierunek Historia studia I stopnia ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk historycznych oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej; posiada pogłębioną wiedzę z zakresu historii Polski i powszechnej; posiada znajomość elementarnej terminologii nauk humanistycznych; posiada wiedzę z zakresu archeologii, historii sztuki i geografii historycznej w stopniu pozwalającym na prowadzenie samodzielnych badań, interpretacji literatury naukowej oraz źródeł historycznych; dostrzega relacje pomiędzy aktualnymi wydarzeniami a przeszłością; posiada wiedzę o najważniejszych szkołach historycznych, ich przedstawicielach, zarówno światowych, jak i polskich; wie o istnieniu w naukach historycznych i społecznych różnych punktów widzenia, determinowanych różnym podłożem narodowym i kulturowym; zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji różnych wytworów kultury właściwe dla wybranych tradycji, teorii i szkół badawczych w obrębie historii; posiada podstawową wiedzę o różnorodności stanowisk metodologicznych, teorii i szkół naukowych zajmujących się w przeszłości i w teraźniejszości badaniem dziejów człowieka i jego cywilizacji; posiada podstawową wiedzę dotyczącą sposobu gromadzenia, opracowywania, przechowywania i udostępniania najnowszych możliwości popularyzacji różnych źródeł historycznych i wytworów kultury; zna przynajmniej jeden język starożytny na poziomie podstawowym; zna przynajmniej jeden język obcy nowożytny na poziomie B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego.
W zakresie umiejętności student potrafi: wyszukiwać, analizować, selekcjonować, oceniać oraz użytkować informacje i dane z wykorzystaniem różnych źródeł i metod; posiada umiejętność publicznej prezentacji wyników badań z zakresu historii, archeologii, historii sztuki, archiwistyki; posiada podstawowe umiejętności w zakresie poprawnego komentowania, opatrywania przypisami i redagowania tekstów zgodnie z kanonami przyjętymi w różnych dziedzinach nauk humanistycznych; posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania własnych wniosków; posiada elementarne umiejętności badawcze w zakresie nauk historycznych; umie korzystać z technologii informacyjnej, multimediów i zasobów Internetu; potrafi opracowywać dane dotyczące historii i związanych z nią dyscyplin naukowych, stosując m. in. metody statystyczne oraz tworząc bazy danych; posiada umiejętność komunikowania się w języku ojczystym z zastosowaniem profesjonalnej terminologii właściwej dla obszaru nauk historycznych; potrafi dokonać krytycznej analizy różnego rodzaju obszarów wiedzy i informacji oraz ocenić ich rolę społeczną i kulturową; posiada umiejętność zdobywania wiedzy i poszerzania kwalifikacji badawczych, posługując się wskazówkami opiekuna naukowego; ma umiejętności językowe zgodne z wymogami określonymi dla poziomu B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego; posiada umiejętności w zakresie komunikacji i analizy relacji interpersonalnych; wykazuje umiejętność uczenia się i doskonalenia własnego warsztatu badawczego z wykorzystaniem nowoczesnych środków i metod pozyskiwania, organizowania i przetwarzania informacji oraz materiałów; umiejętnie komunikuje się przy użyciu różnych technik zarówno z osobami prowadzącymi badania naukowe, jak też zajmującymi się popularyzacją wiedzy historycznej.
Efekty uczenia w zakresie kompetencji społecznych: student potrafi pracować w grupie przyjmując zarówno rolę kierowniczą jak i członka zespołu; rozumie konieczność i odczuwa potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju kulturalnego; uczestniczy w życiu kulturalnym i społecznym w różnych jego formach; jest świadomy znaczenia nauk humanistycznych, a szczególnie historii dla utrzymania i rozwoju więzi społecznych na różnych poziomach; respektuje różnice poglądów historiograficznych w różnych okresach czasu i kontekstach; respektuje fakt, że badania i debata historyczna są procesem w stanie nieustannych zmian i ciągłego rozwoju; docenia i szanuje tradycję i dziedzictwo kulturowe ludzkości i ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego Europy, Polski i swojego regionu; jest gotów do propagowania wiedzy historycznej w środowisku lokalnym; kieruje się obiektywizmem w podejściu do przekazu historycznego. Posiada również odwagę cywilną w sprzeciwianiu się instrumentalizacji wiedzy historycznej przez grupy narodowe, społeczne i polityczne.