Współczesny język polski 2 1.S3.ED.81
1. Podstawowe pojęcia słowotwórstwa.
2. Rodzaje derywacji ze względu na typ formantu.
3. Kategoria słowotwórcza i typ słowotwórczy.
4. Derywacja a kompozycja. Derywaty złożone. Skrótowce.
5. Charakterystyka derywatów ze względu na typ bazy.
5. Podstawowe pojęcia składni.
6. Struktura logiczno-semantyczna i syntaktyczna wypowiedzenia.
7. Walencja i konotacja składniowa. Schematy zdań minimalnych.
8. Akomodacja składniowa.
9. Tendencje zmian w systemie gramatycznym współczesnego języka polskiego.
Kierunek studiów
Nakład pracy studenta
Poziom studiów
Profil kształcenia
Rodzaj przedmiotu
Semestr, w którym realizowany jest przedmiot
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2022/23-L: | W cyklu 2023/24-L: |
Efekty kształcenia
Wiedza
zna i rozumie:
1. terminologię szczegółową z zakresu słowotwórstwa i składni współczesnego języka polskiego (k_W03; P6S_WG)
2. metody analizy słowotwórczej i składniowej współczesnych form językowych (k_W01; P6S_WG)
Umiejętności
potrafi:
3. wykorzystać wiedzę terminologiczna i metodologiczną do analizy słowotwórczej i składniowej współczesnych form językowych (k_U01;
P6S_UW)
4. komunikować się z użyciem specjalistycznej terminologii z zakresu słowotwórstwa i składni (k_U04; P6S_UK)
Kompetencje społeczne
jest gotów do:
5. uznania znaczenia wiedzy o systemie językowym w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych z zakresu edytorstwa
(k_K01; P6S_KK)
Kryteria oceniania
Egzamin pisemny (1,2,3,4) - 80% (norma zaliczenia 51%).
Aktywność na zajęciach - 20%.
Literatura
Grzegorczykowa R., Zarys słowotwórstwa polskiego, Warszawa 1982.
Grzegorczykowa R., Wykłady z polskiej składni, Warszawa 1996.
Nagórko A., Zarys gramatyki polskiej (ze słowotwórstwem), Warszawa 1998.
Strutyński J., Gramatyka polska, Kraków 1997.
Wróbel H., Gramatyka języka polskiego, Kraków 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: