Mentoring performatywny 2.1-MPER-DFM
Zakres tematów:
1. Idea performansu i wydarzenia performatywnego
2. Performatywna zamiana ról i wspólnota
3. Kontakt fizyczny i liveness w performansie
4. Emergencja znaczenia wydarzenia performatywnego
5. Spotkanie jako przedstawienie i jako wydarzenie
6. Ponowne „zaczarowanie świata” w performansie
7. Narodziny tragedii z ducha muzyki (Nietzsche)
8. Narodziny filozofii z ducha słowa (Colli)
9. Narodziny performansu z ducha ruchu (Fischer-Lichte)
10. Ponowne narodziny mentoringu z ducha performansu
Kierunek studiów
Literatura uzupełniająca
Nakład pracy studenta
Poziom studiów
Profil kształcenia
Rodzaj przedmiotu
Semestr, w którym realizowany jest przedmiot
Tryb prowadzenia
Wymagania
Założenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza: student zna i rozumie
1. Rozumie główne założenia performansu i jego wpływ na kulturę (K_W01).
2. Wie, w jaki sposób działania performatywne kształtują życie człowieka K_W02).
3. Zdaje sobie sprawę z prawnych i etycznych aspektów stosowania performansu w doradztwie filozoficznym z mentoringiem (K_W09).
Umiejętności: student potrafi
1. Potrafi dostrzec zależności między kształtowaniem się odmian performansu a procesami zachodzącymi w społeczeństwie i kulturze (K_U03).
2. Potrafi kreatywnie rozwijać metdody performatywne, odnosząc je do określonych sytuacji (K_U10).
3. Potrafi wypowiadać własne poglądy, korzystając z zasobu pojęć używanych w teorii performansu (K_U11).
Kompetencje społeczne: student jest gotów do
1. Określa sposób posługiwania się performansem w zależności od zamierzonego działania doradczego (K_K01).
2. Formułuje problemy etyczne pojawiające się w związku z wykorzystywaniem performansu w doradztwie filozoficznym z mentoringiem (K_K03).
3. Konsekwentnie i wytrwale uczy się technik performansu, odnosząc je do działań indywidualnych i grupowych (K_K06).
Kryteria oceniania
A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się)
Ocena 1 za przygotowanie performansu na zadany temat.
Ocena 2 za merytoryczne wspomaganie i komentarze do performansów przygotowanych przez innych uczestników zajęć.
B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny
Ustalenie oceny końcowej na podstawie oceny 1 (80%) i oceny 2 (20%).
Literatura
Carlson M., Performans, przeł. E. Kubikowska, PWN, Warszawa 2007 (fragmenty).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: