Psychopatologia ogólna 2.5-PPATO

Treści programowe:
1. Koncepcje normy i patologii a klasyfikacje zaburzeń psychicznych. Wskaźniki zaburzeń. Psychologia kliniczna, psychiatria a psychopatologia – wzajemne zależności.
2. Epidemiologia zaburzeń. Społeczno – kulturowy kontekst kształtowania normy i patologii.
3. Kontrowersje wokół pojęć zdrowia psychicznego i choroby (norma i patologia)
4. Specjalista Psychologii Klinicznej – status prawny w polskim systemie opieki zdrowotnej
5. Specjalista Psychologii Klinicznej –ścieżka uzyskania tytułu specjalisty
6. Przyczyny powstawania zaburzeń psychicznych – paradygmaty psychopatologii.
7. Podstawy kryteria klasyfikacji zaburzeń psychicznych w systemach klasyfikacyjnych ICD-10, DSM-IV i DSM-V
8. Psychopatologia ogólna: zaburzenia prostych i złożonych czynności psychicznych. Klasyfikacje i objawy zaburzeń procesów poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych. Zaburzenia świadomości i orientacji. Wprowadzenie pojęć „symptom”, „zespół”.
9. Psychopatologia – objawy i zespoły zaburzeń psychicznych cz. I.
10. Psychopatologia – objawy i zespoły zaburzeń psychicznych cz. II.

Dyscyplina

psychologia

Kierunek studiów

Psychologia

Literatura uzupełniająca

1. Dyduch, Grzywa, A. (2009). Stygmatyzacja i czynniki ją warunkujące na przykładzie stygmatyzacji związanej z chorobą psychiczną. Polski Merkuriusz Lekarski, 2009, XXVI, 153, 263-267 2. E. Dziwota, A. Porębska, M. Olajossy, Przegląd badań dotyczących pomiaru zjawiska autostygmatyzacji osób z chorobą psychiczną, Curr Probl Psychiatry, 2015, 16(4), ss. 233-237. 3. Epidemiologia zaburzeń psychicznych i dostęp do psychiatrycznej opieki zdrowotnej – EZOP Polska, J. Moskalewicz, A. Kiejna, B. Wojtyniak (red.), Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa 2012. 4. K. Chotkowska, Choroby psychiczne. Edukacja antydyskryminacyjna, Ogrody Nauk i Sztuk, 2019 (9). 5. M. Babicki, K. Kotowicz, P. Piotrowski, F. Stramecki, A. Kobyłko, J. Rymaszewska, Obszary stygmatyzacji i dyskryminacji osób chorujących psychicznie wśród respondentów internetowych w Polsce. Psychiatria Polska, 2018, 52(1), ss. 93-102. 6. Gazzaniga, M.S. (2013). Istota człowieczeństwa. Co sprawia, że jesteśmy wyjątkowi. Sopot: Smak Słowa. 7. Kantorska-Janiec,M., Kiejna,A., Świątkiewicz, G.,Zagdańska, M. (2009) Epidemiologia zaburzeń psychicznych –dotychczasowe doświadczenia. Psychiatria Polska, XLIII, 375–385. 8. Meyer, R. (2003). Psychopatologia. Gdańsk: GWP. 9. Sacks, O. (2008). Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem. Poznań: Zysk i S-ka. 10. Sęk, H. (red.) (2005) Psychologia kliniczna. Tom 1-2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Poziom studiów

studia jednolite magisterskie

Profil kształcenia

studia stacjonarne

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Semestr, w którym realizowany jest przedmiot

Tryb prowadzenia

Mieszany: realizowany zdalnie i w sali

Wymagania

Student powinien posiadać wiedzę, umiejętności i kompetencje wynikające z zaliczenia podstawowych przedmiotów obligatoryjnych obejmujących wprowadzenie do psychologii, psychologię procesów poznawczych, emocji, motywacji i osobowości oraz wprowadzenie do psychologii klinicznej.

Założenia

Dostarczenie wiedzy o objawach i warunkach koniecznych do rozpoznawania zaburzeń psychicznych w życiu dorosłym. - Dostarczenie wiedzy o zdrowiu i zaburzeniach psychicznych - Rozwijanie umiejętności wykorzystania wiedzy z zakresu psychopatologii do różnicowania zdrowia od zaburzeń psychicznych. - Uwrażliwienie na problemy osób cierpiących z powodu zaburzeń będących przedmiotem zainteresowania psychopatologii.

Koordynatorzy przedmiotu

Anna Machnik-Czerwik

Efekty kształcenia

Student ma ogólną wiedzę na temat psychopatologii i klasyfikacji zaburzeń psychicznych oraz ich uwarunkowań Posiada wiedzę na temat biologicznych i psychologicznych teorii powstawania zaburzeń u człowieka
Student ma również pogłębioną samoświadomość zawodową w zakresie możliwości i ograniczeń, wykorzystując ją dla celów zawodowych oraz indywidualnego rozwoju. Integruje informacje z zakresu różnych dyscyplin na temat prawidłowego i zaburzonego funkcjonowania człowieka oraz potrafi dokonać krytycznej analizy zjawisk społecznych z perspektywy jednostki i grupy.

Kryteria oceniania

Egzamin
Wykłady: egzamin pisemny. Warunkiem uzyskania oceny pozytywnej jest uzyskanie, co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi. Test wielokrotnego wyboru.
Ocena wiedzy

Test wielokrotnego wyboru
5.0 – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 93%-100%
4.5 – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 85%-92%
4.0 – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 77%-84%
3.5 – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 69%-76%
3.0 – wykazuje znajomość treści kształcenia na poziomie 61%-68%
2.0 – wykazuje znajomość treści kształcenia poniżej 60%

Literatura

Literatura podstawowa
1. Cierpiałkowska, L. (2007) Psychopatologia. Warszawa: Scholar.
2. Cierpiałkowska, L. Sęk H.red. (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN
3. Seligman. M., Walker E., Rosenhan D. Psychopatologia. Zysk i S-ka, Poznań, 2003.
4. Rybakowski J, Pużyński S., Wciórka J.(2010) Psychiatria. Tom 1 i 2. Wydawnictwo: Elsevier Urban & Partner, Wrocław
5. (2000): Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10, Kraków – Warszawa
6. CBOS – Centrum Badania Opinii Społecznej, Polacy o swoim zdrowiu oraz prozdrowotnych zachowaniach i aktywnościach, Warszawa 2012, https://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2012/K_110_12.PDF
7. Dz. U. 1994 nr 111 poz. 53; Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia; http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU 19941110535 [dostęp: 02.05.2014].

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2.5-PPATO w USOSweb