Pedagogika II 5.1.0.2.09.c
1. Najważniejsi pedagodzy (dydaktycy) w dziejach wychowania
2. Współczesne teorie i koncepcje wychowania
3. Struktura procesu wychowania
4. Aksjologiczne problemy teorii wychowania
5. Podstawowe zagrożenia i błędy wychowania
Rodzaj przedmiotu
uprawnienia pedagogiczne
Efekty kształcenia
Wiedza:
– Student posiada uporządkowaną wiedzę na temat wychowania, jego teologiczno-filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw; wykorzystuje posiadaną wiedzę w zakresie doboru źródeł oraz informacji, a także odpowiednich metod i narzędzi – P7S_WG; TMA_W02; Rozp. I_2_1
– zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związek z życiem religijno-duchowym – P7S_WG; P7S_WK; TMA_W03; Rozp. I_2_1
- ma pogłębioną wiedzę na temat najważniejszych pedagogów (dydaktyków) oraz współczesne kierunki i nurty pedagogiczne – TMA_W01; P7S_WG/K
Umiejętności:
– umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01
– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02
– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03
Ko – umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01
– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02
– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03
Kmpetencje społeczne:
– ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności – P7S_KK; TMA_K01
– potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role – P7S_KR; TMA_K02
– potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania i potrafi przewidywać wielokierunkowe skutki swojej działalności – P7S_KK; P7S_KO; TMA_K03.
Kryteria oceniania
A. Sposób zaliczenia:
• zaliczenie z oceną (koniec II semestru)
B. Kryteria oceniania:
• ocena niedostateczna
Wiedza:
Student nie posiada wiedzy w zakresie pedagogiki ogólnej - formalnych kompetencji;
– nie zna podstawowych teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania, nie rozumie różnorodnych uwarunkowania tych procesów i ich związków z życiem religijno-duchowym;
– nie ma wiedzy na temat najważniejszych pedagogów (dydaktyków) oraz współczesnych kierunków i nurtów pedagogicznych
Umiejętności:
Student nie posiada umiejętności badawczych obejmujących analizę literatury pedagogicznej;
– nie potrafi przeprowadzić analizy i interpretacji kierunków i nurtów pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;
– nie posiada umiejętności argumentowania oraz prowadzenia dyskusji dotyczącej pedagogiki ogólnej i jej miejsca w społeczeństwie i kulturze.
Kompetencje społeczne:
Student nie ma świadomości złożoności rzeczywistości i nie rozumie potrzeby interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów wychowawczych;
– nie interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych.
• Ocena dostateczna
Student zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związków z życiem religijno-duchowym;
– zna niektóre błędne ujęcia pedagogiczne;
– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.
– posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej.
Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i nurtów pedagogicznych;
– identyfikuje niektóre dylematy światopoglądowe i etyczne związane z formowaniem właściwego modelu wychowania;
– interesuje się niektórymi dokonaniami w zakresie pedagogiki i dyscyplin wspierających pedagogikę.
• Ocena dobra
Student posiada wiedzę w zakresie pedagogiki, ma kompetencje w orzekaniu o jej istocie, naturze i genezie;
– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne oraz najważniejszych pedagogów (dydaktyków);
– zna błędne ujęcia pedagogiczne;
Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej oraz syntezę różnych idei i zjawisk społeczno-kulturowych;
– potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych nurtów i kierunków pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;
– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej znaczenia nauczani i wychowania, procesu (pojęcie, rodzaje, style), strategii nauczania – wzorów uczenia się; organizacja warsztatu pracy nauczyciela w społeczeństwie oraz formułowania wniosków i syntetycznych podsumowań.
Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania niektórych problemów;
• Ocena bardzo dobra
Student posiada wiedzę w zakresie pedagogiki, ma kompetencje w orzekaniu o jej istocie, naturze i genezie;
– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne oraz najważniejszych pedagogów (dydaktyków);
– zna błędne ujęcia pedagogiczne;
– ma pogłębioną wiedzę na temat współczesnych problemów pedagogicznych i oświatowych.
Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej, syntezę różnych nurtów i kierunków oraz opracowanie i prezentację wyników;
– potrafi przeprowadzić pogłębioną analizę krytyczną oraz interpretację różnych poglądów celem określenia ich znaczeń i implikacji;
– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej współczesnych nurtów pedagogicznych i ich miejsca w społeczeństwie, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.
Student ma świadomość złożoności rzeczywistości pedagogicznej, rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów;
– trafnie identyfikuje i rozstrzyga dylematy społeczno-kulturowe związane z funkcjonowanie szkół publicznych i niepublicznych;
– interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych, nauk wspierających, np. socjologii, psychologii, filozofii i teologii religii.
Literatura
PILCH T. (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. I-VII (Suplement), Warszawa 2003-2010.
OKOŃ W., Nowy słownik pedagogiczny, Warszaw 2004.
NOWAK M., Teorie i koncepcje wychowania, Warszawa 2010.
ŚLIWERSKI B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2015.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: