Podstawy projektowania w rekultywacji 6.17-PPR
Treści programowe:
A. Problematyka wykładów: Regulacje prawne w ochronie powierzchni ziemi, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów w zakresie rekultywacji gruntów. Ogólne zasady rekultywacji i zagospodarowania. Materiały stosowane w rekultywacji gruntów. Sposoby neutralizacji gruntów zanieczyszczonych chemicznie. Wykorzystanie metod in situ i ex situ do usuwania zanieczyszczeń ropopochodnych i metali ciężkich. Podstawowe definicje stosowane w górnictwie odkrywkowym z uwzględnieniem stref ochronnych, wyrobisk i zwałowisk.
B. Problematyka pracowni projektowej: Eksploatacja odkrywkowa – systemy eksploatacji, urabiania surowców. Charakterystyka wyrobisk i zwałowisk powstałych w trakcie eksploatacji odkrywkowej. Techniki rekultywacji technicznej skarp i wierzchowiny zwałowisk. Metody technicznego przygotowania spągu w ramach prac rekultywacyjnych. Tworzenie filarów i stref ochronnych przy wyrobiskach odkrywkowych. Biotechniczne sposoby rekultywacji zwałowisk i spągu wyrobisk. Sposoby biologicznej rekultywacji terenów zdegradowanych. Techniczne i biotechniczne metody neutralizacji gruntów zanieczyszczonych chemicznie np. metalami ciężkimi, zasolonych itp.
Literatura uzupełniająca
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty uczenia się wg PRK z 2019 r.
WIEDZA: po zakończeniu kursu student:
1. Potrafi ocenić wybrane właściwości fizyko-chemiczne gruntów zanieczyszczonych metalami ciężkimi substancjami ropopochodnymi, gleby zasolone (AK1A_W01),
2. Potrafi ocenić stopień degradacji i przekształcenia powierzchni Ziemi (AK1A_W09),
3. Potrafi powiązać deponowane zanieczyszczenia ze stopniem degradacji gleb (AK1A_W04),
4. Zna podstawy projektowania rekultywacji gruntów zdegradowanych (AK1A_W12).
UMIEJĘTNOŚCI: po zakończeniu kursu student:
1. Stosuje podstawowe techniki pracy w terenie i pracowni projektowej przydatne w analizie określenia stopnia przekształcenia powierzchni Ziemi (AK1A_U02),
2. Wykazuje umiejętność czytania ze zrozumieniem fachowej literatury oraz potrafi wykorzystać ją w opracowaniu prac pisemnych w ramach konwersatoriów (AK1A_U16, AK1A_U17),
3. Potrafi wykonać i opracuje koncepcję rekultywacji terenu zdegradowanego (AK1A_U06, AK1A_U07).
KOMPETENCJE SPOŁECZNE: po zakończeniu kursu student:
1. Jest odpowiedzialny za powierzony sprzęt i utrzymanie należytego porządku w salach dydaktycznych (AK1A_K05)
2. Wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i kolegów (AK1A_K06).
Kryteria oceniania
Podstawowe metody i kryteria oceny:
• wykład: egzamin pisemny (100%)
• pracownia projektowa: zaliczenie z oceną
aktywność podczas zajęć (40%); praca projektowa (60%)
Literatura
1. Dwucet K., Krajewski W., Wach J. 1992. Rekultywacja i rewaloryzacja środowiska przyrodniczego. Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice
2. Maciak F. 2003. Ochrona i rekultywacja środowiska, Wyd. SGGW, Warszawa
3. Siuta J. 1998. Rekultywacja gruntów, Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa
4. Zadroga B., Olańczuk-Neyman K. 2001. Ochrona i rekultywacja podłoża gruntowego. Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk
5. Polskie normy w zakresie rekultywacji gruntów
PN-64-G-01203 (1964) Górnictwo odkrywkowe. Ogólne nazwy i określenia
PN-64-G-02400 (1964) Wyrobisko i zwałowisko. Podział, nazwy i określenia
PN-65-G-01210 (1965) Zwałowanie. Podział, nazwy i określenia
PN-G-02100 (2012) Górnictwo odkrywkowe. Szerokość pasów ochronnych wyrobisk odkrywkowych
PN-G-07800 (2002) Rekultywacja. Ogólne wytyczne projektowania
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: