Chemia i technologia poliolefin 7-S2-2-04
Wykład:
Historia rozwoju poliolefin, kierunki ich zastosowań i wpływ na środowisko.
Mechanizm rodnikowej polimeryzacji etylenu. Technologia produkcji PE-LD. Kopolimery etylenu z polarnymi komonomerami.
Koordynacyjna polimeryzacja etylenu. Charakterystyka katalizatorów do polimeryzacji etylenu: katalizatory Philipsa i Zieglera-Natty. Rola nośnika w katalizatorach metaloorganicznych.
Homogeniczne katalizatory do polimeryzacji etylenu: katalizatory metalocenowe i postmetalocenowe.
Kopolimeryzacja jako metoda modyfikacji właściwości poliolefin otrzymywanych metoda niskociśnieniową. Niejednorodność kopolimerów. Metody oznaczania składu oraz niejednorodności składu kopolimerów.
Gatunki polietylenu. Wpływ budowy makrocząsteczek na właściwości poliolefiny.
Blokowe i multiblokowe kopolimery olefin – koordynacyjna polimeryzacja żyjąca oraz chain shutling copolymerization. Metatetyczna polimeryzacja cykloolefin z otwarciem pierścienia (ROMP).
Stereospecyficzna polimeryzacja propylenu. Rozwój katalizatorów do polimeryzacji propylenu.
Gatunki polipropylenu i ich właściwości. Rozwój technologii niskociśnieniowej polimeryzacji propylenu Technologia produkcji PE-HD oraz PE-LLD.
Polimeryzacja wyższych olefin • Kationowa polimeryzacja izobutenu. Produkcja poliolefin w Polsce – historia i stan obecny
Konwersatorium:
Teoretyczne podstawy kopolimeryzacji związków winylowych. Wyznaczanie współczynników reaktywności komonomerów metodą Finemana-Rossa oraz metodą graficzną Mayo-Lewisa.
Analiza kinetyczna mechanizmu polimeryzacji olefin. Polimeryzacje bez i z dezaktywacją katalizatora. Obliczanie szybkości reakcji polimeryzacji, stałych szybkości reakcji elementarnych (kp, ktr, kt) oraz [C*].
Wybrane metody analityczne stosowane do charakterystyki poliolefin (FTIR,1H i 13C NMR, DSC, TG, GPC). Interpretacja widm spektroskopowych i wyników innych analiz poliolefin.
Prezentacje mutimedialne i dyskusje dotyczące wybranego zagadnienia z zakresu syntezy i charakterystyki poliolefin, modyfikacji ich właściwości, przygotowane w oparciu o najnowsze artykuły z tej tematyki.
Literatura uzupełniająca
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Realizowany zdalnie
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Wiedza:
EKW1 Zna reakcje polimeryzacji olefin, potrafi opisać ich mechanizm i kinetykę. K_W08
EKW2 Zna przemysłowe metody syntezy wybranych poliolefin. K_W05
EKW3 Wyjaśnia podstawy teoretyczne metod stosowanych do charakterystyki niejednorodności składu kopolimerów. K_W12
EKW4 Zna charakterystyczne właściwości różnych homo- i kopolimerów olefin. K_W02
EKW5 Zna historię i najnowsze osiągnięcia z zakresu syntezy poliolefin, w tym rozwój katalizatorów stosowanych w niskociśnieniowej polimeryzacji olefin. K_W10, KW09
EKW6 Ma wiedzę w zakresie reakcji kopolimeryzacji olefin. K_W08
Umiejętności:
EKU1 Korzysta literatury fachowej oraz innych źródeł w celu uzyskania niezbędnych informacji oraz ocenia ich rzetelność. K_U07, K_U08
EKU2 W sposób klarowny i merytoryczny omawia zagadnienia z zakresu chemii i technologii poliolefin z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. K_U13
EKU3 Potrafi zinterpretować widma magnetycznego rezonansu jądrowego i w podczerwieni poliolefin oraz wyniki pomiarów podstawowych właściwości fizykochemicznych poliolefin. K_U04
Kompetencje społeczne (postawy):
EKK1 Jest świadomy konieczności pogłębiania swojej wiedzy poprzez korzystanie z czasopism tematycznych. K_K01
EKK2 Potrafi realistycznie określić wpływ poliolefin na środowisko i ich znaczenie w codziennym życiu. K_K04, K_W16
Kryteria oceniania
Ocena formująca:
kolokwium/sprawdzian, prezentacja multimedialna
Ocena podsumowująca:
średnia ważona ocen formujących
Warunki zaliczenia przedmotu:
Wykład
Obowiązkowa obecność. Zaliczenie dwóch sprawdzianów.
Ocenę końcową ustala się na podstawie procentowej liczby uzyskanych punktów. Za aktywność na zajęciach można uzyskać dodatkowe punkty.
Próg zaliczeniowy:
Oceny: dost (3.0); dost plus (3,5); dobry (4,0); dobry plus (4,5); bardzo dobry (5,0) otrzymują ci studenci, którzy uzyskali odpowiednio co najmniej 50%, 60%, 70%, 80%, 90% sumarycznej liczby punktów.
Studenci, którzy nie uzyskali wymaganej liczby punktów, na ostatnich zajęciach piszą kolokwium zaliczeniowe. Próg zaliczeniowy od 50% sumarycznej liczby punktów uzyskanych podczas kolokwium.
Konwersatorium:
Obowiązkowa obecność. Zaliczenie trzech sprawdzianów. Przygotowanie i przedstawienie prezentacji multimedianej.
Ocenę końcową ustala się na podstawie procentowej liczby uzyskanych punktów. Za aktywność na zajęciach można uzyskać dodatkowe punkty.
Próg zaliczeniowy:
Oceny: dost (3.0); dost plus (3,5); dobry (4,0); dobry plus (4,5); bardzo dobry (5,0) otrzymują ci studenci, którzy uzyskali odpowiednio co najmniej 50%, 60%, 70%, 80%, 90% sumarycznej liczby punktów.
Studenci, którzy nie uzyskali wymaganej liczby punktów, na ostatnich zajęciach piszą kolokwium zaliczeniowe. Próg zaliczeniowy od 50% sumarycznej liczby punktów uzyskanych podczas kolokwium.
Literatura
K. Czaja, Poliolefiny, WNT, Warszawa 2005.
W. Kuran, Procesy polimeryzacji koordynacyjnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1994.
J. Scheirs, W. Kaminsky (eds.), Metallocene-based Polymers, Wiley, New York 1999.
J. Karger-Kocsis, Barany T. (eds.), Polypropylene Handbook, Springer, 2019.
Artykuły naukowe z czasopism specjalistycznych.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: