Kultura informacji, słowa i obrazu 9.BW.D3.4.MSIW.KI
Opis:
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z problematyką zarządzania informacją i rozwiązywania problemów profesjonalnych z wykorzystaniem metod naukowych i dorobku nauki wypracowanego na gruncie nauki o komunikacji społecznej i mediach uzupełnianego dorobkiem dyscyplin pokrewnych. Studenci zostaną zapoznani z wpływem emisji głosu na techniki mówienia potocznego i zawodowego oraz sposobami wyrażenia się autora poprzez obraz. Dowiedzą się w jaki sposób podnieść poziom swej kultury osobistej na wyższy poziom. Ponadto zostaną zaprezentowane pojęcia dziedzictwa narodowego oraz ochrony dóbr kultury i działania mające na celu odzyskanie dóbr utraconych. Studenci poznają również pracę dziennikarza będącego jednocześnie zawodem, jak i misją społeczną.
Zakres tematów:
1. Podstawowe pojęcia związane z kulturą słowa i przekazem informacji.
2. Obraz jako sposób wyrażenia się autora i przekaz informacji.
3. Głos ludzki i wpływ emisji głosu na technikę mówienia potocznego i zawodowego.
4. Pozyskiwanie informacji z obszaru szeroko rozumianej kultury.
5. Podnoszenie na wyższy poziom kultury osobistej.
6. Dziedzictwo narodowe i ochrona dóbr kultury.
7. Działania na rzecz odzyskania utraconych dóbr kultury.
8. Praca dziennikarza jako misja społeczna.
9. Dobra kultury a bezpieczeństwo państwa
Nakład pracy studenta
Efekty kształcenia
Wiedza: student zna i rozumie
1. W_ KI1 Terminologię używaną w bezpieczeństwie wewnętrznym, jej źródła oraz zastosowanie również w obrębie dyscypliny nauk o kulturze (dobra kultury a bezpieczeństwo państwa) (K_W01)
Umiejętności: student potrafi
2 .U_ KI1 Samodzielne zdobywać, wykorzystywać i poszerzać wiedzę z zakresu dziedzictwa narodowego i ochrony dóbr kultury w celu analizowania i interpretowania problemów i zjawisk polskiego dziedzictwa narodowego poprzez wizyty studyjne w lokalnych muzeach, obserwację wystaw artystycznych (K_U02)
3. U_ KI2 Umiejętnie, spójnie i merytorycznie komunikować się z otoczeniem/wypowiadać się poprzez podnoszenie na wyższy poziom kultury osobistej (K_U06)
Kompetencje społeczne: student jest gotów do
4. K_ KI1 Współorganizowania działalności na rzecz środowiska społecznego poprzez działanie na rzecz odzyskania utraconych dóbr kultury (K_K02)
Kryteria oceniania
Formy zajęć, sposób ich realizacji i przypisana im liczba godzin:
A. Formy zajęć
Wykład/ćwiczenia
B. Tryb realizacji
w sali dydaktycznej
C. Liczba godzin
15h/15h
D. Sposób zaliczenia
Egzamin/zaliczenie z oceną
Metody dydaktyczne:
Wykład tradycyjny
Wykład konwersatoryjny
Wykład z prezentacją multimedialną
Dyskusja
Metody i kryteria oceniania:
A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się)
Praca zaliczeniowa (efekty 1,2,3,4);
Zadania cząstkowe (efekty 1,2,3).
B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny
Ustalenie oceny końcowej na podstawie ocen cząstkowych: obecność na zajęciach (10%) i pracy zaliczeniowej (90%).
Ocena końcowa z przedmiotu:
• Ocena bardzo dobry (bdb) – 5,0 – osiągnięcie zakładanych efektów uczenia się obejmujących wszystkie istotne aspekty (≥ 91% stopnia opanowania wiedzy);
• Ocena dobry plus (db plus) – 4,5 – osiągnięcie zakładanych efektów uczenia się obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami (≤81-90% stopnia opanowania wiedzy);
• Ocena dobry (db) – 4,0 – osiągnięcie zakładanych efektów uczenia się z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów (≤71-80% stopnia opanowania wiedzy);
• Ocena dostateczny plus (dst plus) – 3,5 – osiągnięcie zakładanych efektów uczenia się z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami (≤61-70% stopnia opanowania wiedzy);
• Ocena dostateczny (dst) – 3,0 – osiągnięcie zakładanych efektów uczenia się z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami (≤51-60% stopnia opanowania wiedzy);
• Ocena niedostateczny (ndst) – 2,0 – brak osiągnięcia zakładanych efektów k uczenia się (≤50% stopnia opanowania wiedzy).
Literatura
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć
A1. wykorzystywana podczas zajęć
1. Fliciak Mirosław, Internet – społeczne metamedium, [w:] Media audiowizualne. Podręcznik akademicki, redakcja naukowa Wiesław Godzic, współpraca Aleksandra Drzał – Sierocka, Warszawa 2010.
2. Godzic Wiesław, Telewizja – najważniejsze medium XX wieku, [w:] Media audiowizualne. Podręcznik akademicki, redakcja naukowa Wiesław Godzic, współpraca Aleksandra Drzał – Sierocka, Warszawa 2010.
3. Oblicza nowych mediów, pod red. Agnieszki Ogonowskiej, Kraków 2011.
4. Agnieszka Janiak, Wanda Krzemińska, Anna Wojtasik – Tokarz (red)., Przestrzenie wizualne i akustyczne człowieka. Antropologia audiowizualna jako przedmiot i metoda badań, Wrocław 2007.
5. P. Wieczorek, Instytucje kultury, Warszawa 2011.
A2. studiowana samodzielnie przez studenta
1. Kubicka Dorota, Nadawanie i odbiór przekazów audiowizualnych, [w:] Dorota Kubicka Dorota, Anna Kołodziejczyk, Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania, Kraków 2007.
B. Literatura uzupełniająca
1. A. Datko, R. Necel , Nowoczesne instytucje kultury. Raport z badań, Poznań 2012.
2. J. Sójka, M. Poprawski, P. Kisielewski (red.), Instytucje upowszechniania kultury w XXI wieku. Przeżytek czy nowa jakość?, Poznań 2009.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: