Grzeczność i agresja w języku KZ-H-01-07-000015
1. Pragmatyka grzeczności. Grzeczność jako przejaw kompetencji kulturowej.
2. Uniwersalność zasad grzeczności (pojęcie „twarzy”, grzeczność pozytywna, negatywna i grzeczność przez unik).
3. Grzeczność niejęzykowa.
4. Model polskiej grzeczności językowej, polskie normy grzecznościowe na tle innych kultur.
5. Zmiany w polskiej grzeczności po roku 1989.
6. Etykieta równościowa.
7. Formy i funkcje agresji językowej.
8. Językowe i parajęzykowe sposoby hamowania agresji.
Literatura uzupełniająca
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
WIEDZA, student:
WG_student posługuje się podstawowymi pojęciami z zakresu grzeczności i agresji językowej;
WG_poznaje polski model grzeczności językowej;
WK_poznaje przyczyny niepowodzenia komunikacyjnego.
UMIEJĘTNOŚCI, student:
UW_potrafi wykorzystać nabytą wiedzę w analizowaniu wybranych zagadnień dotyczących grzeczności i agresji językowej;
UW_rozwija umiejętności integrowania zdobytej wiedzy i stosowania jej w praktyce;
UU_samodzielnie poszerza wiedzę z zakresu grzeczności i agresji językowej;
UO_potrafi pracować indywidualnie oraz w zespole.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE, student:
KK_student uświadamia sobie wpływ stosownych zachowań grzecznościowych na charakter kontaktu interpersonalnego;
KR_dostrzega rolę właściwego zachowania w budowaniu własnego wizerunku.
Kryteria oceniania
Wykład konwersatoryjny, dyskusja, prezentacja.
Zaliczenie z oceną.
Kryteria oceniania: udział w dyskusji (30%), prezentacja wybranego zagadnienia (30%), zadania cząstkowe (40%).
Literatura
M. Marcjanik, 2010, Etykieta językowa, [w:] Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin.
M. Marcjanik M., 2007, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa.
Peisert M., 2004, Formy i funkcje agresji werbalnej, Wrocław.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: