Pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną (2-KRK-PEPRPS-D3) | |
I stopnia stacjonarne, 3-letnie Język: polski | Spis treści: Opis ogólnyInformacje ogólne Instytut Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego zajmuje się działalnością dydaktyczną i badawczą. Jeśli chcesz być dobrze przygotowany do życia i zawodu, ciekawie spędzić studia, odbyć praktyki – „staże”, np. w Ośrodkach Błękitnego Krzyża w Wuppertalu, w Szkole Kofoeda w Kopenhadze, czy w Hospicjum św. Krzysztofa w Londynie lub ośrodkach pomocy społecznej także w Londynie, część z nich realizować w ramach programu „Most” na innych uczelniach w kraju, to wybierz studia w INP w Uniwersytecie Opolskim. Czego uczy się na pedagogice rezocjalizacyjnej z profilaktyką społeczną ? Specjalność „pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną” przygotowuje studentów w zakresie podejmowania oddziaływań resocjalizacyjnych wobec osób nieprzystosowanych społecznie, jak również działań profilaktycznych w środowisku lokalnym a także podejmowania działań ukierunkowanych na wsparcie społeczne osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Odpowiedni wybór kursów zmiennych daje szansę studentom na poszerzenie kompetencji i umiejętności zgodnie z zainteresowaniami. Studia umożliwiają studentom poznanie teoretycznych i praktycznych podstaw modyfikacji tych parametrów osobowościowych jednostek niedostosowanych społecznie, które są niekorzystne dla niej samej oraz społeczeństwa. Absolwent pedagogiki resocjalizacyjnej posiada kompetencje specjalizacyjne w zakresie:
Co można robić po tych studiach?
Działalność studencka W Instytucie Nauk Pedagogicznych działa Koło Naukowe Pedagogiki Resocjalizacyjnej „Dwa Światy”. Od 2009 roku opiekunem naukowym Koła jest dr Mariusz Snopek. Działalność Kola jest wielokierunkowa, celem jest poszerzanie wiedzy teoretycznej z zakresu pedagogiki resocjalizacyjnej, jak również łączenie teorii z praktyką poprzez aktywny kontakt z instytucjami resocjalizacyjnymi. Prace Koła ukierunkowane są szczególnie na rozpoznawanie funkcjonowania zakładów karnych. Podejmowane były między innymi następujące działania: organizowanie „Wieczorów filmowych", podczas których oglądane są filmy o tematyce więziennej oraz dyskusje na ten temat, przygotowanie referatów, prelekcji, wystąpień dotyczących tematyki resocjalizacyjnej, organizowanie „wycieczek" do różnych instytucji i placówek resocjalizacyjnych (ZK, Policja itp.), organizowanie wystaw twórczości więziennej i koncertów zespołów muzycznych funkcjonujących w zakładach karnych. Kontynuowanie nauki na II stopniu studiów Absolwent studiów I stopnia na kierunku Pedagogika resocjalizacyjna z profilaktyką społeczną może kontynuować naukę na następujących kierunkach studiów II stopnia prowadzonych na Uniwersytecie Opolskim: Pedagogika resocjalizacyjna, Europeistyka, Nauki o rodzinie, Politologia, Socjologia, Stosunki międzynarodowe. Szczegółowe informacje Szczegółowe informacje o studiach na kierunku Pedagogika w INP można uzyskać w sekretariacie Instytutu Nauk Pedagogicznych: |
Przyznawane kwalifikacje:
Dalsze studia:
Uprawnienia zawodowe:
Efekty kształcenia
Efekty uczenia się dla kierunku Pedagogika zatwierdzone Uchwałą nr 49/2016-2020 Senatu Uniwersytetu Opolskiego z dnia 25.V.2017r. w sprawie zatwierdzania efektów kształcenia na kierunkach i specjalnościach studiów realizowanych w roku akademickim 2017/2018.
Efekty uczenia się w zakresie wiedzy: Student posiada elementarną wiedzę o miejscu pedagogiki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi; uporządkowaną wiedzę na temat wychowania i kształcenia, jego filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw; zna wybrane koncepcje człowieka: filozoficzne, psychologiczne i społeczne stanowiące teoretyczne podstawy działalności pedagogicznej; podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów; posiada podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących; elementarną wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań, normach, procedurach stosowanych w różnych obszarach działalności pedagogicznej.
Efekty uczenia się w zakresie umiejętności: Student potrafi wykorzystywać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych, a także motywów i wzorów ludzkich zachowań; potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej; ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów; potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie; potrafi generować rozwiązania konkretnych problemów pedagogicznych i prognozować przebieg ich rozwiązywania oraz przewidywać skutki planowanych działań.
Efekty uczenia się w zakresie kompetencji społecznych: Student ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań; ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia; jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań, postępuje zgodnie z zasadami etyki.