Metody diagnostyczne mikroorganizmów 6.15.BT-DM
Etapy diagnostyki mikroorganizmów. Metody klasyczne i molekularne oznaczania mikroorganizmów. Metody immunoenzymatyczne (ELISA), fluorescencyjne (FIA), chemiluminescencyjne, spektrometrii masowej (MS, MALDI-TOF). Analiza i diagnostyka wybranych rodzajów bakterii (Staphylococcus, Streptococcus, Pseudomonas, Salmonella, Escherichia, Klebsiella, Propionibacterium, Neisseria, Mycobacterium, Helicobacter, Campylobacter, Listeria, Clostridium), drożdży (Candida) oraz grzybów strzępkowych (Aspergillus, Alternaria, Cladosporium). Omówienie prezentacji.
Literatura uzupełniająca
Rodzaj przedmiotu
Tryb prowadzenia
Efekty kształcenia
Wiedza:
Ma wiedzę na temat klasycznych i nowoczesnych metod wykorzystywanych w diagnostyce mikroorganizmów
Umiejętności:
Potrafi przedstawić i scharakteryzować metody wykorzystywane w diagnostyce mikroorganizmów
Wykazuje umiejętność przygotowania prezentacji w zakresie prac badawczych dotyczących diagnostyki wybranych grup mikroorganizmów
Kompetencje:
Wykazuje zainteresowanie problemami związanymi z diagnostyką mikroorganizmów
Wykazuje potrzebę aktualizowania wiedzy z zakresu diagnostyki mikroorganizmów
Kryteria oceniania
Ustalenie oceny końcowej na podstawie ocen cząstkowych:
- z prezentacji - kompletność, poprawność merytoryczna, aktualność literatury naukowej, terminowe przedłożenie – 70% oceny końcowej
- przedstawienie prezentacji oraz aktywność i udział w dyskusji – 20% oceny końcowej
- odpowiedź ustna – 10% oceny końcowej
Praktyki zawodowe
-
Literatura
Szewczyk E.: Diagnostyka bakteriologiczna. PWN, Warszawa 2019
Słomski R. (red.): Analiza DNA. Teoria i praktyka. Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, 2008
Lydyard P.M., Fanger M.W., Whelan A.: Immunologia. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2009
Fletcher H.L., Hickey G.I., Winter P.C.: Genetyka. Krótkie wykłady. PWN, Warszawa 2011
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: